Ιστορία του Bull Terrier: πώς δημιουργήθηκε η φυλή;

Η ιστορία του τεριέ μπουλντόγκ ξεκινά από τις αρχές του 19ου αιώνα. Το όνομα "τεριέ μπουλντόγκ" συνδυάζει δύο ομάδες σκύλων: τα τεριέ και τα μπουλντόγκ. Και παρόλο που τα σκυλιά αυτά διαμορφώθηκαν με οικεία εμφάνιση πριν από λίγο καιρό, η ιστορία του τεριέ μπουλντόγκ ξεκινά από τις αρχές του 19ου αιώνα.

Έτσι, ο στόχος ήταν να δημιουργηθεί ένας τολμηρός, ανθεκτικός, ευκίνητος και ευαίσθητος στον πόνο σκύλος που θα μπορούσε να συμμετέχει στο κυνήγι μεγάλων ζώων ή σε κυνομαχίες.

Ωστόσο, οι μάχες μεταξύ των μπουλντόγκ δεν ήταν τόσο συναρπαστικές όσο ήθελε το κοινό - τα κοντόμυαλα σκυλιά ήταν μάλλον αδρανή και ανίκανα να αλλάξουν δραματικά την πορεία και τον ρυθμό της μάχης. Για να τους δώσει κινητικότητα, ο τα μπουλντόγκ έχουν διασταυρωθεί με διάφορες φυλές .

Το θάρρος, η δύναμη και η επιμονή των μπουλντόγκ συνδυάστηκαν με την ευκινησία και την επινοητικότητα των τεριέ.

Αργότερα, ο James Hinks αποφάσισε να δημιουργήσει μια ράτσα με μοναδικό χαρακτήρα και εμφάνιση. Ονόμασε τα καθαρόαιμα λευκά σκυλιά της εκτροφής του Bull Terrier. Σε γενικές γραμμές, ήταν όλα τα ίδια παλαιού τύπου σκυλιά μάχης, αλλά πιο πολιτισμένα, χωρίς εξωτερικά σημάδια επιθετικότητας: δραστήρια, μυώδη, άγρυπνα και θαρραλέα.

Επιπλέον, τα μπουλτεριέ αναμείγνυαν το αίμα των λευκών αγγλικών τεριέ και των παλαιών μπουλντόγκ, οπότε για να γίνουν τα σκυλιά πιο ελκυστικά και κομψά, αναμείχθηκαν και τα Δαλματίας.

Επίσης, σύμφωνα με ορισμένες αναφορές, στη διαδικασία συμμετείχαν και λαγωνικά αλεπούδων. Καθώς όμως ο Hicks δεν κρατούσε αρχεία, είναι πλέον δύσκολο να πούμε ποιος ακριβώς "έβαλε το χέρι του" στη δημιουργία της φυλής.

Πρώτο μπουλ τεριέ

Ιστορία του τεριέ μπουλ: Ο πρώτος εκπρόσωπος της φυλής εκτέθηκε σε μια έκθεση στο Μπέρμιγχαμ το 1862. Επρόκειτο για μια εντελώς νέα φυλή σκύλου, στην οποία ο εκτροφέας έδωσε ένα απλό όνομα - μπουλ τεριέ.

Αποδείχθηκαν έξυπνα, δραστήρια, περίεργα και πολύ πιστά. Ταυτόχρονα, η δύναμη με την οποία τα σκυλιά έσφιγγαν τα σαγόνια τους σε μια μάχη ήταν απλά πρωτοφανής.

Έτσι, ο πρώτος σύλλογος φίλων του μπουλ τεριέ οργανώθηκε από τους Βρετανούς - το 1887. Σχεδόν 20 χρόνια αργότερα, ο ίδιος σύλλογος εμφανίστηκε στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Για τις παράνομες κυνομαχίες, εκτράφηκε ένα μικροσκοπικό τεριέ μπουλ-μπουλ που ζύγιζε περίπου 3,5 κιλά.

Τα τεριέ μπουλ ποικίλλουν τόσο εντυπωσιακά που το 1900 υπήρχαν τρεις ποικιλίες :

• Παιχνίδι,
• Μέσο,
• Βαριά.

Ωστόσο, τα μίνι-μπουλ τεριέ, τα οποία πολλοί ήθελαν κάποτε να αγοράσουν, έχουν γίνει πολύ άρρωστα και έχουν σχεδόν εξαφανιστεί.

Όμως ήταν δυνατό να σωθούν μόνο με την αύξηση του βάρους τους στα 8 κιλά. Τη δεκαετία του 1990 τα μίνι μπουλ τεριέ αναγνωρίστηκαν ως ξεχωριστή φυλή.

Τα μπουλ τεριέ και τα χρώματά τους

Στις αρχές του 20ου αιώνα άρχισαν να εμφανίζονται τα έγχρωμα τεριέ μπουλλερ. Ωστόσο, τα πρώτα έγχρωμα τεριέ συχνά υπέφεραν από κώφωση, γεγονός που προκάλεσε πολλές επικρίσεις και για μεγάλο χρονικό διάστημα δεν τους επέτρεπε να συμμετέχουν σε εκθέσεις.

Το 1939 η Καναδική Λέσχη Κένελ ήταν η πρώτη που αναγνώρισε τα έγχρωμα μπουλ τεριέ, οπότε το 1942 η AKC τα αναγνώρισε ως ξεχωριστή ποικιλία. Έτσι, σταδιακά, άρχισαν να εκτίθενται στο ίδιο ρινγκ με τους λευκούς συγγενείς τους.

Επιτρεπόμενα χρώματα

Το λευκό θεωρείται βασικό για τη φυλή. Τα σημάδια επιτρέπονται, αλλά πρέπει να βρίσκονται αυστηρά στο κεφάλι.

Έτσι, υπάρχουν συχνά τεριέ μπουλ που έχουν ολόκληρο το σώμα τους καλυμμένο με σκούρες κηλίδες, που θυμίζουν το χρώμα του Δαλματικού. Άλλες παρατηρήσεις για το χρώμα:

• Τα απολύτως λευκά σκυλιά θεωρούνται αλμπίνοι,

  Τίγρης - υπάρχουν συχνές μαύρες ρίγες σε κόκκινο φόντο,

• Τρίχρωμη - κυριαρχεί το μαύρο χρώμα με μικρή ποσότητα λευκού και καφέ κηλίδων. Αυτό το χρώμα συχνά μοιάζει με το χρώμα του ροτβάιλερ ή του ντόμπερμαν,
• Κόκκινο χρώμα. Στις μέρες μας, υπάρχουν όλο και περισσότερα άτομα όλων των αποχρώσεων του κόκκινου ή του καφέ. Ο σκύλος μπορεί να είναι εντελώς κόκκινος ή με λευκά μπαλώματα που βρίσκονται στο στήθος, στα πόδια ή στη μουσούδα,
• Τα χρώματα του μπλε, της άμμου, του γκρι θεωρούνται απαράδεκτα.

Φυλές παρόμοιες με το Bull Terrier

Μπορούμε να πούμε ότι οι περισσότεροι σκύλοι μάχης έχουν κάτι κοινό μεταξύ τους. Έτσι, λόγω της εξωτερικής τους μοναδικότητας, είναι πολύ δύσκολο να συγχέουμε το τεριέ μπουλ με οποιαδήποτε άλλη φυλή.

Πακιστανικό τεριέ μπουλ

Τα σκυλιά μοιράζονται πολλές ομοιότητες, καθώς είναι στενοί συγγενείς. Όμως το κεφάλι του γλάρου τεριέ είναι επίπεδο και πλατύ, όχι σε σχήμα αυγού.

Επιπλέον, τα γλάρος τεριέ είναι ψηλότερα (έως 68 cm στο ακρώμιο) και βαρύτερα (έως 50 kg).

Αλλά εκτός από αυτό, τα αγγλικά και τα πακιστανικά μπουλ τεριέ είναι σχεδόν πανομοιότυπα.

Pit Bull Terrier, αμερικανικό Stafford

Πιο συγκεκριμένα, οι πιο διάσημες φυλές σκύλων μάχης της χώρας μας, που αναφέρονται μαζί με τα τεριέ μπουλλερ σε τρομακτικές ιστορίες για επιθέσεις σκύλων.

Συνδέονται με τεράστια ενέργεια και δύναμη, αλλά όχι με θυμό και επιθετικότητα. Αλλά μόνο η λανθασμένη ανατροφή μπορεί να τα κάνει ανεξέλεγκτα σκυλιά.

Η φύση και τα χαρακτηριστικά συμπεριφοράς του τεριέ μπουλλέ

Ας επισημάνουμε τα κύρια χαρακτηριστικά του τεριέ μπουλ:

• Πεισματάρα,
• Συνεχής επιθυμία να κυριαρχήσει,
• Δεν έχει γενετικά εγγενή επιθετικότητα προς τον άνθρωπο. Τα κουτάβια που δείχνουν επιθετικότητα προς τον άνθρωπο απορρίφθηκαν κατά την επιλογή,
• Αγαπάει τα παιδιά.

Για να αποκτήσετε έναν τέτοιο σκύλο, πρέπει να καταλάβετε ότι ο ιδιοκτήτης πρέπει να αναλάβει κυρίαρχη θέση απέναντι στο ζώο.

Θα είναι πολύ δύσκολο για το μπουλ τεριέ να αναπτύξει σχέσεις με άλλα ζώα στο σπίτι, αν και σε πολλές οικογένειες συνυπάρχουν πολλά μπουλ τεριέ, δίπλα σε γάτες και κατοικίδια τρωκτικά.

Ασθένειες

Όπως όλες οι φυλές σκύλων, τα τεριέ μπουλ έχουν διάφορες ασθένειες:

• Κώφωση,
• Νεφρική ανεπάρκεια,

  Εξάρθρωση επιγονατίδας,

• Καρδιακές παθήσεις,
• Διάφοροι τύποι αλλεργικών αντιδράσεων. Οι πιο συνηθισμένες αντιδράσεις είναι στο κρέας κοτόπουλου και στα τσιμπήματα εντόμων, στο νερό και στη βλάστηση,
• Ηλιακό έγκαυμα.

Έτσι, η διάρκεια και η ποιότητα της ζωής ενός κατοικίδιου ζώου θα εξαρτηθεί άμεσα από την προσοχή σας. Με το πρώτο σημάδι ανησυχίας, συμβουλευτείτε έναν ειδικό.