Κουτάβι τσιμπημένο από μέλισσα: τι να κάνετε;

Οι μεγάλες μέρες και ο ζεστός καιρός σημαίνουν περισσότερο χρόνο παιχνιδιού σε εξωτερικούς χώρους για τα κουτάβια μας, και τους αρέσει να λιάζονται στον ήλιο και να κυνηγούν οτιδήποτε κάνει κύκλους, είτε πρόκειται για πεταλούδα, πασχαλίτσα ή μέλισσα. Τι πρέπει να κάνετε λοιπόν σε περίπτωση τσιμπήματος μέλισσας σε σκύλο;

Αν το κουτάβι σας βάλει τη μουσούδα του σε λάθος λουλούδι, προσπαθήστε να παραμείνετε ήρεμοι.

Αν και η σκέψη ότι κάτι μπορεί να βλάψει τον φίλο σας είναι πιθανό να σας κάνει να βράσει το αίμα σας, τα τσιμπήματα των μελισσών, αν και δυσάρεστα, σπάνια είναι θανατηφόρα με τις κατάλληλες προφυλάξεις.

Για να προστατέψετε το κατοικίδιό σας, ακολουθήστε αυτά τα απλά βήματα.

Ο σκύλος μου τσιμπήθηκε από μέλισσα, είναι σοβαρό;

Όχι αν ο σκύλος δεν είναι αλλεργικός στις μέλισσες. Το τσίμπημα θα προκαλέσει ένα απλό τοπικό οίδημα στο σημείο του τσιμπήματος. Αλλά αν ο σκύλος είναι αλλεργικός στα τσιμπήματα των μελισσών, αυτό μπορεί να είναι σοβαρό.

Ο κίνδυνος είναι να αναπτύξει οίδημα προσώπου που ονομάζεται αγγειοοίδημα και αναφυλακτικό σοκ, δύο καταστάσεις έκτακτης ανάγκης που, αν δεν αντιμετωπιστούν εγκαίρως από κτηνίατρο, μπορεί να αποβούν μοιραίες για το κατοικίδιό σας.

Τέτοιες αλλεργικές αντιδράσεις εμφανίζονται όταν το ανοσοποιητικό σύστημα του σκύλου έχει ήδη ευαισθητοποιηθεί στο αντιγόνο.

Με άλλα λόγια, αυτό σημαίνει ότι αυτός ο τύπος ακραίας αλλεργικής αντίδρασης δεν εκδηλώνεται συνήθως από το πρώτο τσίμπημα εντόμου.

Συμπτώματα τσιμπήματος μέλισσας σε κουτάβι

Λέμε ότι το πρήξιμο είναι το πρώτο σύμπτωμα που μπορεί να μας κάνει να καταλάβουμε ότι ο σκύλος έχει τσιμπηθεί από τη μέλισσα.

Άλλα συμπτώματα, ειδικά αν εκδηλωθεί αλλεργική αντίδραση στο δηλητήριο της μέλισσας, είναι:

• Δυσκολία στην αναπνοή,
• Μια κατάσταση αδυναμίας,
• Πρήξιμο.

Τι πρέπει να κάνω εάν ο σκύλος μου έχει τσιμπηθεί από μέλισσες;

Στην περίπτωση των περισσότερων τσιμπημάτων μελισσών σε σκύλους, θα υπάρξει πολύ ήπια ερυθρότητα και οίδημα. Ο σκύλος σας μπορεί ξαφνικά να κουτσαίνει ή/και να προτιμήσει ένα πόδι ή να έχει ένα κόκκινο, πρησμένο σημείο στο σημείο.

Η αρχική θεραπεία για ένα δάγκωμα αυτής της σοβαρότητας μπορεί να συνίσταται σε ανάπαυση και μια κρύα κομπρέσα για την ανακούφιση από το πρήξιμο και τον πόνο.

Μην δίνετε φάρμακα που δεν κυκλοφορούν στο φαρμακείο- αυτά δεν είναι γενικά ασφαλή για τους σκύλους.

Εάν ανησυχείτε για το σκύλο σας που βιώνει σημαντικό πόνο, επικοινωνήστε με τον κτηνίατρό σας για να συζητήσετε μια στρατηγική διαχείρισης του πόνου.

Κουτάβια με μελισσοσφήνωση: βήμα προς βήμα τι να κάνετε

1 - Σε περίπτωση τσιμπήματος μέλισσας σε σκύλο: αφαιρέστε το τσίμπημα

Εάν ο σκύλος σας έχει τσιμπηθεί από μέλισσα, πρέπει πρώτα να αφαιρέσετε το τσίμπημα χρησιμοποιώντας τσιμπιδάκι.

Αυτά τα έντομα είναι τα μόνα από την οικογένεια των Υμενόπτερων που αφήνουν το τσίμπημά τους κολλημένο στο δέρμα του θύματος.

Επομένως, προσέξτε να μην πιέζετε τον αδένα του δηλητηρίου, ο οποίος συνήθως παραμένει συνδεδεμένος με το κεντρί, ώστε να μην εγχύσετε το υπόλοιπο δηλητήριο στο σκύλο σας.

Η επέμβαση αυτή μπορεί να είναι ιδιαίτερα λεπτή, ανάλογα με τη θέση του δαγκώματος (το δάγκωμα μπορεί να είναι πολύ δύσκολο να γίνει αντιληπτό αν το δάγκωμα έγινε σε πολύ τριχωτή περιοχή).

Ορισμένα σκυλιά μπορεί να είναι ιδιαίτερα επιθετικά όταν πονάνε. Αν αυτό συμβαίνει, είτε βάλτε στο στόμα σας φίμωτρο για να αποφύγετε το δάγκωμα του σκύλου σας είτε μην επιμείνετε και αφήστε τον κτηνίατρο να κάνει τη δουλειά.

2 - Απολυμάνετε το σημείο του δαγκώματος με αντισηπτικό διάλυμα χωρίς φαγούρα

Εάν είναι δυνατόν, τοποθετήστε μια παγοκύστη στο σημείο του δαγκώματος για να μειώσετε τη φλεγμονή που σχετίζεται με το δάγκωμα.

3 - Βάλτε το σκύλο σας υπό αυστηρή επιτήρηση

Παρατηρήστε τον σκύλο και με το παραμικρό σημάδι αλλεργίας, πηγαίνετε τον σκύλο σας στον πλησιέστερο κτηνίατρο χωρίς καθυστέρηση.

Ακόμη και αν ο σκύλος σας δεν παρουσιάζει κανένα σημάδι αλλεργίας, είναι απαραίτητο να συμβουλευτείτε κτηνίατρο εάν το έντομο έχει δαγκώσει ένα ενοχλητικό ή επικίνδυνο σημείο για το κατοικίδιό σας: μύτη, γλώσσα, βλέφαρα ή μύτη.

Σοβαρές αντιδράσεις σε τσιμπήματα μελισσών σε σκύλους

Στις πιο σοβαρές περιπτώσεις, οι σκύλοι μπορεί να αναπτύξουν αναφυλακτικό σοκ. Στους σκύλους, το όργανο του σοκ είναι ο γαστρεντερικός σωλήνας (σε αντίθεση με τις γάτες και τους ανθρώπους, όπου είναι οι πνεύμονες).

Οι σκύλοι σε αναφυλακτικό σοκ δεν παρουσιάζουν απαραίτητα δυσκολία στην αναπνοή. Είναι πολύ πιο πιθανό να παρουσιάσουν ξαφνικό εμετό και διάρροια.

Η διάρροια και ο εμετός μπορεί να είναι εξαιρετικά αιματηρά σε ορισμένες περιπτώσεις.

Αυτό είναι ένα επείγον περιστατικό και θα πρέπει να αντιμετωπιστεί ως τέτοιο. Μόλις αξιολογηθεί από έναν κτηνίατρο, ο σκύλος σας θα πρέπει να αντιμετωπιστεί με ενδοφλέβια υγρά, επινεφρίνη, ενδεχομένως στεροειδή, οξυγόνο και πολύ στενή παρακολούθηση.

Οι διαγνωστικές εξετάσεις θα περιλαμβάνουν πιθανώς παρακολούθηση της αρτηριακής πίεσης, εξετάσεις αίματος και ίσως ένα υπερηχογράφημα κοιλίας.

Όταν ο σκύλος σας υποφέρει από αρκετά τσιμπήματα μελισσών

Τα αρχικά συμπτώματα σε σκύλους που έχουν υποστεί πολλαπλά δαγκώματα περιλαμβάνουν: έντονο πόνο και πρήξιμο, υπερθερμία, ταχυκαρδία και, σε ορισμένες περιπτώσεις, μυϊκό τρόμο.

Στη συνέχεια, καθώς δεν υπάρχει αντίδοτο, η θεραπεία προσανατολίζεται στην υποστηρικτική φροντίδα.

Ένα διαφορετικό και λιγότερο συνηθισμένο σενάριο είναι ένα δάγκωμα στο εσωτερικό του στόματος ή της γλώσσας. Αυτά τα δαγκώματα μπορεί να είναι πιο σοβαρά λόγω του πόνου και του πρηξίματος.

Όμως, σε σπάνιες περιπτώσεις, το πρήξιμο στο στόμα μπορεί να οδηγήσει σε φλεγμονή των αεραγωγών, απόφραξη και δυσκολία στην αναπνοή. Αν και αυτό δεν είναι συχνό, μπορεί να συμβεί.

Εάν γνωρίζετε ότι ο σκύλος σας έχει δαγκωθεί στο στόμα ή τη γλώσσα, παρακολουθείτε στενά για τυχόν σημάδια αναπνευστικών προβλημάτων.

Αυτό περιλαμβάνει συριγμό ή άλλη θορυβώδη αναπνοή, βήχα και δυσκολία να τραβήξει αέρα στους πνεύμονες. Ζητήστε λοιπόν κτηνιατρική φροντίδα!

Οι περισσότερες αντιδράσεις στα τσιμπήματα μελισσών είναι ήπιες, αλλά είναι σημαντικό να αναγνωρίζετε τα πιο σοβαρά συμπτώματα, ώστε να μπορεί να ξεκινήσει άμεση θεραπεία και να ελαχιστοποιηθούν οι επιπτώσεις.

Τι γίνεται με τα τσιμπήματα των μελισσών δολοφόνων;

Θα πρέπει να γίνει μια ειδική παρατήρηση για τις αφρικανικές μέλισσες δολοφόνους, οι οποίες αποτελούν υβρίδιο δύο μελισσών:

• η δυτική μέλισσα e,
• η Ιβηρική μέλισσα.

Υβριδοποιήθηκαν στη Βραζιλία τη δεκαετία του 1950 με την ελπίδα να αυξηθεί η παραγωγή μελιού. Δυστυχώς, τα σμήνη διέφυγαν από την καραντίνα και μετανάστευσαν μέσω της Κεντρικής Αμερικής στα νοτιοδυτικά και τη Φλόριντα.

Αυτές οι μέλισσες μπορεί να είναι εύκολα ενοχλητικές και επιθετικές και ακόμη και να κυνηγούν τα θύματα. Όταν ερεθίζονται, τείνουν να επιτίθενται σε μεγάλα σμήνη.

Είναι ενδιαφέρον ότι το δηλητήριο είναι το ίδιο με αυτό των άλλων μελισσών, το οποίο σπάνια είναι θανατηφόρο. Αλλά είναι τα πολλαπλά τσιμπήματα που μπορεί να αποβούν μοιραία για τα ζώα και τους ανθρώπους.