Heupluxatie bij honden - Oorzaken, symptomen en diagnose

Heupluxatie is een aandoening die bij honden voorkomt bij een trauma, zoals een auto-ongeluk.

Toch is het bekend dat deze aandoening ook kan optreden bij spel, sport of tijdens het lopen over huishoudtrappen.

Trauma komt in vele vormen en op verschillende niveaus voor. Bovendien kan trauma overal, op elk moment en op elke leeftijd voorkomen worden.

Eerlijk gezegd is er geen manier om het risico voor uw hond uit te sluiten. Bovendien lopen honden die gevoelig zijn voor heupdysplasie, zoals grote hondenrassen zoals de Sint-Bernard en de Duitse Dog, meer risico.

Als u een hond van een fokker koopt, zorg er dan voor dat u vraagt om de teef en het OFA-certificaat van gezonde heupen te zien. Dit betekent nog niet dat de pup zonder heupproblemen zal zijn, maar kan toch enig soelaas bieden.

Verantwoordelijke fokkers zullen deze en andere medische informatie over de hond altijd graag met u delen. Anders hebt u te maken met puppy-molens, en moet u weglopen.

Wat is een heupluxatie?

Eenvoudig uitgelegd staat heupluxatie voor een ontwrichte heup. Medisch gezien wordt heupluxatie uitgelegd als een coxofemorale luxatie omdat het kogelgewricht dat gevormd wordt door het bekken en de kop van het dijbeen het coxofemorale gewricht wordt genoemd.

Het heupgewricht wordt omgeven en vastgehouden door een sterk rond ligament, en het gewrichtskapsel wordt gestabiliseerd door de omliggende spieren. Wanneer de kop van het dijbeen uit het acetabulum (ook wel de kom genoemd) wordt verplaatst.

Voor een heupluxatie moeten bepaalde stappen plaatsvinden - in feite moeten het rechter ligament en het gewrichtskapsel volledig gescheurd zijn, waardoor het dijbeen feitelijk uit de kom kan raken. Deze letsels leiden vaak tot schade aan de spieren van de heup.

Symptomen van heupluxatie bij honden

Het meest voorkomende en meest verspreide symptoom van heupluxatie is de bovenmatige weigering om gewicht te dragen op het ledemaat. Het is waarschijnlijker dat het ledemaat naar binnen is gedraaid en kort lijkt.

Het is ook mogelijk dat het ledemaat van het lichaam wordt weggehouden, hoewel dit kan variëren afhankelijk van het type luxatie.

Meest voorkomende symptomen dat er iets mis kan zijn met de heup van uw hond:

• Kan geen gewicht dragen Hinken Stemmen van pijn Ledemaat in een hoek gezet

Het meest voorkomende type luxatie is de craniodorsale luxatie, die tot 80% van de luxaties uitmaakt. Wanneer treedt craniodorsale luxatie op? Ze treedt op wanneer het dijbeen naar boven wordt getrokken.

Een andere veel voorkomende luxatie is de caudoventrale luxatie, die optreedt wanneer het dijbeen naar beneden wordt getrokken.

Oorzaken van heupluxatie bij honden

Dit kan van hond tot hond verschillen, maar één is wederzijds als het gaat om oorzaken van heupluxatie - deze aandoening komt voort uit trauma.

Het komt door een of ander trauma, en trauma komt in verschillende vormen. Hier zijn de meest voorkomende oorzaken van heupluxatie bij honden:

• Auto-ongeluk Hondensporten TrappenHipdysplasie Hoge BMI (body to mass Index) Vroege framegroei Slechte fokpraktijken Gratis voeding

Diagnose van heupluxatie bij honden

Dit is een gevoelige aandoening die niet kan worden gediagnosticeerd zonder de hulp van uw dierenarts.

Zodra u een van de bovenstaande symptomen van heupluxatie opmerkt, moet u contact opnemen met uw dierenarts en een afspraak maken.

Een lichamelijk onderzoek is altijd nodig om de diagnose heupluxatie te stellen, vooral als een traumatische gebeurtenis bekend is. Om eventuele andere letsels vast te stellen kan een röntgenfoto nuttig zijn.

U moet weten dat de kracht die nodig is om heupluxaties te veroorzaken altijd sterk is, en als zodanig ook het urinewegstelsel, het hart, de longen en elk ander lichaamsorgaan kan beschadigen.

Naast lichamelijk onderzoek zal uw dierenarts waarschijnlijk ook een onderzoek uitvoeren:

• Bloedwerk Röntgenfoto's Apitionele röntgenfoto's

Hoe zit het met de behandeling?

Heupluxatie kan worden behandeld. Het kan worden behandeld met een gesloten of open reductie. De eerste behandeling is meestal een gesloten reductie. Als deze naar het zuiden gaat, is de andere optie een open reductie.

Gesloten reductie betekent dat uw dierenarts zal proberen de dijbeenkop zonder operatie weer op zijn plaats te krijgen.

Hiertoe wordt de hond onder narcose gebracht, en terwijl de hond op de tafel ligt, zal de dierenarts proberen het gewricht fysiek te manipuleren.

Daarna wordt een verband van acht aangebracht om het gewicht van de ledemaat af te houden en gedurende maximaal twee weken te handhaven. Gedurende deze periode wordt de hond in een bench geplaatst.

Als om een of andere reden een open reductie noodzakelijk is, zal uw dierenarts zachte weefsels die het gewricht belemmeren moeten verwijderen.

In het algemeen wordt het ligament kunstmatig vervangen door een procedure die transarticulaire pinning wordt genoemd.

Kunnen open en gesloten reductie geen resultaat opleveren?

Ja, dit is mogelijk in sommige zeldzame gevallen. In dat geval kan een hond een totale heupvervanging ondergaan.

Herstel van heupluxatie bij honden

Helaas werkt een gesloten heupluxatie in veel gevallen niet.

Aan de andere kant heeft een open heupluxatie een verbazingwekkend succespercentage van wel 90%. Overgewicht van uw hond voorkomen, want een gezond gewicht kan in alle gevallen helpen.

Zorg ervoor dat u uw hond tijdens wandelingen aan de lijn houdt om te voorkomen dat het trauma zich herhaalt.

Doe uw best voor een goed bewegingsregime en goede voeding.

Controle van de maaltijden is belangrijk als u het gewicht van de hond in orde en zijn gezondheid in evenwicht wilt houden.

Wat is de hersteltijd van een heupdislocatie?

Alles begint met fysiotherapie. Dit is een belangrijke stap voor het herstel in de eerste week. Fysiotherapie is belangrijk om verlies van bewegingsvrijheid te voorkomen.

Het is cruciaal om de beenspieren te versterken, zodat de hond pijnvrij kan worden in een periode van 4 tot 8 weken. Verwachte tijd voor volledig herstel?

Volledig herstel treedt gewoonlijk op in een periode van 3 tot 4 maanden na een heupdislocatie.

Is het mogelijk om heupdislocatie te voorkomen?

Simpel gezegd, nee. Heupverkleuring ontstaat omdat er ongeplande gebeurtenissen plaatsvinden, en dat is iets wat niet voorkomen kan worden.

Nazorg heupluxatie

Vaak zijn de nazorg en het genezingsproces lang, tijdrovend en meestal duur.

Hoe goed de operatie of een andere activiteit ook verloopt, je moet je wapenen met geduld. Bereid je voor op wat komen gaat.

U kunt verwachten dat de activiteiten van uw hond minstens zes tot acht weken beperkt blijven.

Na elke ingreep zijn de spieren van de ledematen gevoelig en moeten ze zorgvuldig worden gecontroleerd.

Nazorg draait om maatwerk, want geen enkele aandoening is hetzelfde. Nazorg wordt altijd op maat gemaakt voor zowel herstel als herstelprestaties.

Het is belangrijk te weten dat elke apitionele blessure, intense lichaamsbouw, en elke andere fysieke kwaal de richtlijnen voor herstel zullen beïnvloeden.

De periode na de operatie wordt gewoonlijk gevolgd door gecontroleerde activiteiten en bepaalde oefeningen in een periode van minimaal twee weken.

Het is belangrijk om in deze periode kalm te blijven en je niet te laten frustreren.

Er zullen momenten zijn die je niet in de hand hebt en het is belangrijk die te erkennen.

Als er iets verdachts is, praat dan met uw dierenarts.

Hoe moeilijk het ook wordt, weet dat zelfs de meest ingewikkelde hersteloperaties slechts stressvol en frustrerend zijn, en niet zo gevaarlijk.

Bepaalde complicaties kunnen het herstel vertragen en het uiteindelijke resultaat beperken.

Een eenvoudige en ongeplande misstap kan het herstelproces langer en verontrustender maken.

Ook kan activiteit na de behandeling implantaten doen draaien, waardoor ze migreren en breken.

Met dit in gedachten is het belangrijkste tijdens het herstel om uw Fido bezig te houden tijdens het testen en om ongeplande ongelukken te voorkomen.

Heeft uw hond heupdysplasie?

We hebben al gesproken over veel voorkomende symptomen van heupluxatie bij honden, maar het kan geen kwaad om het verder te bespreken.

Honden zijn vocale wezens, die een eigen taal hebben. Omdat ze niet menselijk kunnen praten, kunnen ze niet bespreken wat hen dwars zit.

Daarom is het aan de mens om de lichaamstaal van zijn hond te beheersen en te herkennen wanneer hij ergens last van heeft.

Heupluxatie bij honden is een veel voorkomende aandoening, vooral bij grotere rassen, zoals Rottweilers en Duitse herders.

Daarom is het belangrijk om elke ongewone beweging op te merken, zodat u uw hond kunt helpen langer en gezonder te leven.

De beste manier om zeker te weten of uw hond een heupluxatie heeft, is zijn normale gedrag en beweging te kennen. Op die manier kunt u elk ongewoon gedrag en elke ongewone beweging opmerken.

Om deze en vele andere aandoeningen te voorkomen, moet u eerst het gewicht van uw hond aanpakken.

Het gewicht van uw hond op een optimaal niveau houden is het beste wat u kunt doen voor de algehele gezondheid van uw hond.

Weet hoe u kunt herkennen of uw hond zwaarlijvig is of niet, en praat met uw dierenarts als u zich zorgen maakt over het gewicht van uw hond.

Overdrijf niet met traktaties en menselijk voedsel, want honden gedijen op voedsel dat speciaal voor hen bestemd is.

Dit is vooral belangrijk wanneer uw hond een jonge hond of een puppy is.

Voor de zekerheid en preventie kunt u de heup van een hond altijd screenen met röntgenfoto's.

Zo kunt u bepalen hoe groot de kans is dat uw hond in de toekomst problemen krijgt.

Dit is ook een goede manier om meer te weten te komen over de bouw van uw hond, vooral als u een vroegtijdige chirurgische ingreep moet overwegen.

In het algemeen zou heupluxatie de levensverwachting van een hond moeten beïnvloeden, hoewel het kan.

Als uw hond zo gestoord wordt dat elke beweging pijnlijk is, en hij niet meer wil opstaan en rondlopen, wordt het moeilijk om een goede levenskwaliteit te behouden.

Dit geldt des te meer als uw hond van een groter ras is. Als u een grote hond heeft, moet u extra voorzichtig zijn met zijn gezondheid.

Daarom moet u met uw dierenarts praten over de juiste verzorging van grote rassen.

Weet hoeveel u uw grote hond moet voeren, hoe vaak u hem moet uitlaten en hoe lang hij moet wandelen.

Om de heupen en gewrichten van honden gezond te houden en hun gewicht optimaal te houden, moet u weten hoeveel voorwaardelijke beweging u moet bieden.

Als u een puppy heeft, zorg er dan voor dat u hem niet te veel traint, want puppy's zijn vatbaar voor verschillende lichaamsproblemen.

Als je een senior hond hebt, moet je zorgen voor goede beweging voor je senior hond. Om op alles voorbereid te zijn, moet je je best doen om gefixeerd te zijn.

Praat met uw dierenarts over heup- en elleboogdysplasie, weet hoe u het kunt voorkomen en wat uw opties zijn.

Uw dierenarts kent uw hond altijd het beste en zal u helpen met elk gezondheidsplan voor uw hond.

De kern van de zaak

Veroudering maakt deel uit van het leven van elke hond en het is aan u om dat proces zo soepel mogelijk te laten verlopen.

U moet zorgen voor een stressvrije omgeving voor uw hond, goede voeding en voldoende tijd voor training en lichaamsbeweging.

Dit is de meest effectieve manier om de gewrichten en heupen van uw hond gezond te houden, naast het optimaal houden van zijn gewicht.

Doe alles wat in uw macht ligt om uw hond zo lang mogelijk gezond te houden.

Help uw hond door de juiste omgeving te creëren: verwijder draden en andere voorwerpen van de vloer waarover uw hond zou kunnen struikelen, verwijder obstakels waarover uw hond zou kunnen struikelen, en zet planten weg als ze op het pad van uw hond staan.

Creëer een veilige plek voor uw Fido om weg te blijven van eventuele stressfactoren van buitenaf.

Probeer stressvolle situaties tot een minimum te beperken, en laat de omgeving zoveel mogelijk rustig zijn.

Honden houden van routine, zelfs in stressvolle tijden, dus voer veranderingen geleidelijk door.