Mallorcaanse herder: weetjes over Ca de Bestiar

Mallorcaanse herder: weetjes over Ca de Bestiar

Devid Macrite

De Mallorcaanse herder is een hond die ook wel "Ca de Bestiar" wordt genoemd en al heel lang bestaat.

In deze periode ontstond het ras uit verschillende andere rassen, zoals de Europese herders en een verscheidenheid aan Mallorcaanse honden.

Maar ook al is het een oud ras, de standaard zelf werd pas in 1980 opgesteld en het was pas lang daarna, in 2006, dat het werd opgenomen in de UKC-lijst van herdershonden.

Aanvankelijk werd het ras ontwikkeld voor het bewaken en hoeden op de boerderijen, en de Spanjaarden waren erg gesteld op het ras hiervoor.

Tegenwoordig is het ras nog steeds aanwezig op boerderijen, maar het is ook een huishond geworden.

Wil je meer weten over de Mallorcaanse herder en zijn fysieke kenmerken en persoonlijkheid, lees dan verder!

Wie is Pastor Majorcan?

De Mallorcaanse herder is een heel oud dier, vernoemd naar de Spaanse regio Mallorca.

Het ras heeft zich echter pas in deze regio geconsolideerd, hoewel het al eerder bestond. Maar het is niet zeker hoe het daar terecht is gekomen.

Het meest concrete verhaal is dat Koning James I de dieren uiteindelijk meenam naar Catalonië toen hij de plaats veroverde.

Het is niet zeker of dit precies is wat er is gebeurd, maar het is zeker dat zodra de honden in de regio aankwamen, de lokale bevolking ze begon te kruisen, waardoor de huisdieren specifieke kenmerken kregen.

Zo begonnen ze zich te onderscheiden van andere honden die al bestonden, inclusief de honden die al aanwezig waren in het Middellandse Zeegebied.

Maar lange tijd fokte de mens de honden alleen als boerderijdieren, om te helpen bij het hoeden en bewaken van de plaatsen.

In die tijd waren er nog geen criteria voor de selectie van dieren, dat wil zeggen dat er nog geen welomschreven standaard was die gevolgd moest worden.

En lange tijd was dat zo. Het was genoeg voor de honden om hun rol goed te kunnen vervullen en alles was prima.

Selectie en standaardisatie

Hoewel het ras al vrij oud is, begon de mens pas rond 1970 echt de exemplaren te selecteren die als "beste" werden beschouwd.

In principe werden degenen die het meest opvielen gebruikt voor de fok. In die tijd waren er nog niet veel criteria, maar ze kozen bijvoorbeeld dieren met een zwartere vacht, langere poten of een imposantere houding.

Tegelijkertijd begonnen ze ook te kruisen met jachthonden, maar het is niet precies bekend met welke.

Zodra er een standaard was vastgesteld, werd er een specifieke regel gecreëerd zodat het mogelijk was om het ras echt te evalueren aan de hand van een referentie.

Dit hielp de Mallorcaanse herder zich te herstellen en hielp ook de Internationale Kynologische Federatie (FCI), om het ras definitief te erkennen op 13 september 1982.

Zelfs voor de officiële erkenning werd het ras al erkend en gewaardeerd om zijn eigenschappen als werkhond op boerderijen.

Dit komt omdat hij een zeer veelzijdig dier is, dat met succes kuddes kan hoeden en tegelijkertijd de plaats kan bewaken.

Er zijn ook berichten dat de Mallorcaanse herder ooit een geliefd vechtras was. Tegenwoordig is dit een illegale praktijk.

De Mallorcaanse herder als huisdier

Zelfs met hun oorsprong als werkhond, is het normaal dat honden na verloop van tijd meer en meer gedomesticeerd worden.

Dit is ook gebeurd met de Mallorcaanse herder, die tegenwoordig ook het gezelschapsdier van veel mensen is.

Momenteel is dit een ras dat als zeldzaam wordt beschouwd, dus veel hondenliefhebbers houden graag een paar exemplaren in de buurt.

Fysieke kenmerken

De Mallorcaanse herder is een zeer rustiek uitziende hond, maar hij heeft vooral een imposante houding.

Groot, dit is een lange, slanke hond die al zijn spieren zeer goed heeft getekend.

Als je naar de hond in zijn geheel kijkt, zie je dat hij uitstekende verhoudingen heeft, evenals grote en sterke spieren. Robuust, dit dier heeft een goede flexibiliteit.

Iets wat je moet weten is dat er twee variëteiten van de Mallorcaanse herder zijn: de langharige en de kortharige.

Bij de langharige exemplaren is het haar goed over het lichaam verspreid, maar het ziet er discreet uit. Dit is geen hond met dicht haar die over de grond kruipt.

Het gezicht is goed geproportioneerd, waarbij de schedel ongeveer even groot is als de snuit.

Met ogen die variëren van geel tot donkerbruin, is wat echt opvalt bij dit ras de uitdrukking, die altijd een idee van slimheid en raadselachtigheid overbrengt.

Wat betreft de grootte van het hoofd, kan gezegd worden dat de oren klein zijn. Ze zitten precies bovenaan het hoofd, zijn driehoekig van vorm, hebben een vouw en de punten steken uit.

De staart is veel dikker in het gebied waar hij wordt ingebracht en loopt taps toe tot aan de punt.

Qua kleur is alleen zwart toegestaan. De kleur moet heel uniform zijn, maar exemplaren met witte vlekken op de poten en de borst worden goed geaccepteerd.

De standaard lichaamsgrootte is 66 tot 73 centimeter voor mannetjes en 62 tot 68 centimeter voor vrouwtjes.

Zoals gezegd zijn dit robuuste en grote honden. Bij gezonde dieren ligt het lichaamsgewicht rond de 40 kilo.

Karakter en vaardigheden

Aangezien het ras werd ontwikkeld voor werk en bewaking, is het logisch dat hij intelligent, actief en ook onafhankelijk is.

Net als andere herdershonden kan ook deze hond veel trucjes en nieuwe dingen leren.

Aan de andere kant heeft hij veel fysieke en mentale stimulatie nodig om zich goed te voelen, dus speeltjes en wandelingen kunnen veel helpen.

Als we het hebben over het leervermogen van het ras, moet de Majoorse Herder getraind worden om een goede gezelschapshond te worden.

Iets om rekening mee te houden is zijn eigenschap om een meer gesloten, gereserveerd dier te zijn. Vaak kan de oppasser waarnemen dat de hond zich zal verwijderen.

Op deze momenten is het nodig om een evenwicht te vinden tussen het respecteren van het moment van het huisdier, maar zonder toe te staan dat het zich te veel afsluit.

Probeer hem te roepen om te spelen, te gaan wandelen of hem gewoon te aaien als hij dat accepteert.

Intelligent, volgzaam en aanhankelijk, zijn termen die de persoonlijkheid van de Mallorcaanse herder helpen definiëren.

Hij is meestal erg gehecht aan zijn familie, maar is vaak een beetje achterdochtig en ongemakkelijk in de aanwezigheid van vreemden.

Omdat hij een waakhond is, is hij altijd alert op wat er in de omgeving gebeurt en vaak zal hij proberen de bewaker te waarschuwen voor alles wat hij als vreemd beschouwt.

En twijfel nooit aan zijn moed, want dit is een hond die echt tot alles bereid is om zijn gezin of territorium te beschermen.

Hoe verzorg je het?

De Grote Herder is een grote, sterke hond die veel zorg nodig heeft om een goede levenskwaliteit te hebben en lang te leven.

Hoe bestendig het ook is, je moet op een aantal zaken letten en daar zullen we het hieronder over hebben.

Voedsel

De voeding van het dier weerspiegelt zich in alle aspecten van zijn leven. Zo probeert een goed gevoede hond langer en veel beter te leven.

De Grote Herder is een sterke, grote pup die veel eiwitten nodig heeft voor zijn ontwikkeling.

Dus of het nu industrieel voer is of zelfgemaakte voeding, er moet voor worden gezorgd dat er voldoende eiwitten worden toegevoegd.

Alleen denken aan hoeveelheden is niet genoeg. Je moet ingrediënten kiezen met voedingsstoffen die goed beschikbaar zijn.

Vitaminen en mineralen dragen ook in grote mate bij aan de voeding, de ontwikkeling en het onderhoud van het huisdier.

En vergeet niet dat voeding goed aangepast moet zijn aan elke levensfase van het dier.

Ga met je Mallorcaanse herder naar de dierenarts

Zelfs als uw hond gezond is, moet u hem minstens één keer per jaar meenemen naar de dierenarts voor een routinecontrole.

Tijdens deze jaarlijkse bezoeken zal de dierenarts het huisdier vaccineren en een vermifuge geven.

Als je bovendien een nieuwe hond in huis hebt, moet je je nog meer zorgen maken over deze afspraken en ook met de dierenarts praten over castratie.

Lichamelijke en geestelijke oefening

Zoals typerend is voor werkhonden heeft de Major Shepherd veel energie en houdt hij ervan om in beweging te blijven.

Daarom moet de verzorger van een dier van dit ras er altijd goed op letten dat hij het dier meeneemt voor een dagelijkse wandeling of wandeling.

Daarnaast is spelen essentieel, dus het is noodzakelijk om ten minste een paar minuten per dag te besteden aan het vermaken van je hond.

Milieuverrijking helpt ook veel, dus kies wat speelgoed dat veilig en interessant is.

Die waar je eten in kunt doen zijn erg interessant en helpen om je huisdier lang te vermaken.

Als je de mogelijkheid hebt, zijn behendigheidslessen ook heel interessant voor dit ras.

Hygiëne

De Mallorcaanse herder is een rustieke hond, maar dat betekent niet dat je niet op zijn hygiëne hoeft te letten.

Wat baden betreft, hoef je je niet al te veel zorgen te maken, was je huisdier gewoon eens in de twee maanden.

Als hij daarvoor erg vies is, is het natuurlijk nodig om hem een extra bad te geven, altijd met specifieke en veilige producten voor huisdieren.

Vergeet de oren niet, die moeten heel vaak worden schoongemaakt, minstens een keer per week met geschikte producten die vuil helpen verwijderen en voorkomen dat ze zich ophopen.

Vieze oren zijn perfect voor de verspreiding van schimmels en bacteriën, waardoor het huisdier een oorontsteking kan krijgen.

Vergeet tot slot niet dat mondhygiëne uiterst belangrijk is. Het ideaal is om de hond van jongs af aan te leren dagelijks zijn tanden te poetsen.

Dit voorkomt de ophoping van vuil dat gingivitis en andere problemen kan veroorzaken.

Wetenswaardigheden over de Mallorcaanse herder

Nadat we dit ras in meer detail hebben leren kennen, is het tijd om er enkele curiosa over te weten te komen. Dus, laten we gaan.

Verlegenheid

Ondanks dat de Mallorcaanse herder een vrij zelfverzekerde hond is en geen angst toont, heeft hij problemen met socialiseren.

Dit geldt zowel voor mensen als voor andere honden. Dit is waarschijnlijk eigenlijk een manier voor hem om voorzichtig te zijn en problemen te vermijden.

De Mallorcaanse herder houdt van genegenheid

Ondanks dat de Mallorcaanse herder een zeer onafhankelijke hond is, zoals gebruikelijk is bij herdershonden, houdt hij van genegenheid en voelt hij zich goed als hij lof krijgt.

Ze zijn erg gehecht aan hun verzorgers en vinden het heerlijk om geknuffeld en geaaid te worden.

Inclusief, dit ras kan heel goed met kinderen omgaan, omdat ze heel kalm en geduldig zijn. En omdat ze graag spelen, kunnen ze heel goed opschieten met oudere kinderen.

Snacks vermijden

De Grote Herder is een grote, sterke hond die een zeer uitgebalanceerd dieet nodig heeft.

Om geen voedingsstoffen te missen, kun je het beste zorgen voor een goede kwaliteit van alles wat je huisdier eet.

Daarom moet je geen lekkernijen meer geven en prioriteit geven aan een hoog rantsoen.

Mallorcaanse herder heeft merkteken van zuiverheid

Het is moeilijk om de zuiverheid van een Mallorcaanse herder te garanderen zonder zijn stamboom te onderzoeken.

Maar een van de dingen die je in eerste instantie kunt beoordelen is de kleur van het gehemelte van het dier. Als het een zuiver ras is, zal het een zwart monddak en zwart tandvlees hebben.

Loyale hond

De Grote Herder is een zeer intelligente, maar ook volgzame en liefdevolle hond, maar juist daarom is hij ook een uitstekende metgezel, extreem trouw aan zijn verzorgers.

Om dezelfde reden is deze hond niet snel voor iemand te winnen en gehoorzaamt hij slechts één persoon.

Conclusie

De Mallorcaanse herder is een bijzondere en zeldzame hond die werd ontwikkeld voor het hoeden en beschermen van dieren en die juist vanwege zijn eigenschappen erg gewaardeerd wordt.

Kende je dit ras al en wat vond je ervan?


Devid Macrite

We willen de eerste bron zijn waar u terecht kunt voor al uw hondengerelateerde problemen. Onze dierenartsexperts geven hondenbezitters advies waarmee onze viervoeters het leven kunnen leiden dat ze verdienen.

Leave a Opmerking