Zespół Downa u psów - czy istnieje? Czy muszę się martwić?

Wiele osób zastanawia się, czy istnieją Zespół Downa u psów I to pytanie zaczyna pojawiać się w środowiskach, w których psy rodzą się z pewnym rodzajem różnic genetycznych. I z błędną formą i wiele razy tylko w bazie achismo, pojawiło się kilka doniesień o zespole Downa u psów.

W dzisiejszym tekście wyjaśnimy tę kwestię, abyś zrozumiał, w jaki sposób powstaje ten syndrom i dlaczego jest bardzo mało prawdopodobne, aby pojawił się u psów. Ale to nie znaczy, że inne rodzaje podobnych sytuacji nie mogą się pojawić. Wydaje się to zagmatwane, ale jest bardzo proste. I od teraz wszystko zrozumiemy.

Idziemy?

Zespół Downa u psów - czy naprawdę istnieje?

Nie. Zespół Downa u psów nie istnieje. W rzeczywistości jest bardzo mało prawdopodobne, aby jakikolwiek pies mógł rozwinąć tego typu schorzenie, z bardzo prostego powodu. Zespół Downa jest mutacją genetyczną, która występuje prawie wyłącznie u ludzi, ponieważ to ludzkie geny powodują ten proces.

Ale oczywiście "zrozumiałe" jest uzasadnienie, że ktoś widział lub miał psa z zespołem Downa. W końcu kilka rodzajów syndromów nie zostało jeszcze rozpoznanych ani nawet szeroko rozpowszechnionych.

W ten sposób ludzie po prostu "nazywają" jakiś rodzaj zespołu genetycznego tym, czym chcą.

Tak więc zespół Downa u psów jest swego rodzaju "mitem". Aby jednak lepiej zrozumieć, dlaczego nie występuje u psów, musimy zrozumieć, dlaczego pojawia się u ludzi. Zobaczmy poniżej.

Mówiąc o syndromie, zapoznaj się również z naszym artykułem na temat zespołu lęku separacyjnego. W końcu psy również cierpią na zaburzenia lękowe, które mogą obniżyć jakość ich życia.

Pojawienie się zespołu Downa

Zespół Downa jest wyjątkowo ludzkim zespołem.

Pojawia się z powodu mutacji, która występuje w chromosomach jeszcze w fazie embrionalnej, a dokładniej w chromosomie 21. Podczas fazy duplikacji tego chromosomu występuje "błąd" i kończy się on potrojeniem.

W ten sposób pochodząca z niego istota ludzka uzyskuje bardzo uderzające cechy charakterystyczne znane tym, którzy są nosicielami tego syndromu (takie jak zaokrąglona twarz i wyłupiaste oczy).

Podobnie jak wszystkie rodzaje zarodków, psy również posiadają chromosomy. I, choć wydaje się to niewiarygodne, liczą się również z chromosomem 21. Zakładając, że to właśnie z tego chromosomu pochodzi zespół, moglibyśmy pomyśleć, że tak, psy z zespołem Downa mogą wystąpić.

Ale psi chromosom 21 jest zupełnie inny niż ludzki chromosom 21. W końcu genetyka jest zupełnie inna, podobnie jak jego "funkcjonowanie". Dlatego nie ma dowodów na zespół Downa u psów.

Nie oznacza to jednak, że psy nie mogą cierpieć z powodu mutacji genetycznych. Wręcz przeciwnie, rozumiemy to poniżej.

Zespoły genetyczne nie są zespołem Downa

Chociaż psy mogą nie mieć zespołu Downa, nie oznacza to, że nie mogą zarazić się żadnym rodzajem mutacji. Wręcz przeciwnie.

Istnieje kilka zespołów związanych z genetyką i chromosomami, które psy mogą nosić przez całe życie. Ale to, że nie wiesz, jaki rodzaj zespołu nosi, nie oznacza, że jest to zespół Downa, ok?

Pod koniec tekstu zrozumiemy niektóre z tych głównych zespołów, które można znaleźć u zwierząt domowych, dzięki czemu Twoje badanie będzie bardziej kompletne!

Zobacz także: Zespół krótkiego kręgosłupa u psów (SEC).

Jak opiekować się psem z zespołem genetycznym?

Często nie ma sposobu, aby zapobiec urodzeniu się psa z pewnego rodzaju mutacją genetyczną. Oczywiście przedwczesna opieka nad czworonogiem może pomóc. Ale tak czy inaczej, ważne jest, aby zrozumieć, co zrobić, jeśli twój pies urodzi szczenięta z nieznanym lub zdiagnozowanym zespołem.

Świadomość problemu jest znacznie bardziej korzystna niż zwykłe "ignorowanie" lub "udawanie", że wszystko jest w porządku, dzięki czemu możesz zapewnić swojemu zwierzakowi godne i zdrowe życie. Oto kilka wskazówek, które pomogą Ci to zrobić.

Dużo miłości i troski

Pierwszym aspektem jest miłość i przywiązanie. Chociaż zespół Downa u psów jest czymś odległym (i jak dotąd niezdiagnozowanym), nie oznacza to, że wszystkie zwierzęta urodzą się bez jakiejkolwiek różnicy genetycznej. I wiele razy ta niewielka różnica może nie odzwierciedlać się w niczym w życiu zwierzęcia. "Różnica" może być bardzo równa.

Oferowanie miłości i troski jest najbardziej godną rzeczą, jaką można zrobić. To często zapewnia zwierzętom nie tylko przetrwanie, ale także szczęśliwe życie w wygodnym i ciepłym domu.

Zobacz także: Pielęgnacja szczeniąt - kompletny i ostateczny przewodnik

Odpowiednie odżywianie

Drugim krokiem jest oczywiście karmienie. Zwierzęta muszą otrzymywać zbilansowaną dietę, kompletną i zrównoważoną w zależności od wielkości, wagi i wydatku energetycznego. W niektórych przypadkach karmienie musi być jeszcze bardziej przemyślane, ponieważ niektóre zespoły mogą wymagać większych ilości witamin, węglowodanów lub białka.

Prowadzi nas to bezpośrednio do ostatniej wskazówki, czyli częstych konsultacji z weterynarzami.

Częste wizyty u weterynarza

Niezależnie od tego, czy Twój pies ma jakiś zespół genetyczny, czy nie, wiedz, że wizyty u weterynarza są bardzo ważne, ale szczególnie wtedy, gdy istnieje konkretna potrzeba. Dlatego nie wahaj się wykonywać rutynowych badań i stałych kontroli. W ten sposób wszystko można lepiej przewidzieć i zdiagnozować, a leczenie będzie oczywiście skuteczniejsze.

Zespół Turnera

Zespół Downa u psów nie jest zdiagnozowanym problemem u zwierząt, ale mogą wystąpić inne zespoły, takie jak zespół Turnera, który powoduje, że samice mają upośledzony rozwój narządów płciowych, co utrudnia reprodukcję, a nawet powoduje bezpłodność.

Zespół potrójnego X

Z drugiej strony, zespół potrójnego X to potrojenie chromosomu X, powodujące pojawienie się kilku rodzajów problemów, takich jak problemy z łukiem zębowym i nieprawidłowości rozrodcze, z naprzemiennymi cyklami i bez wzorca.

Zespół Klinefeltera

Wreszcie, istnieje zespół Klinefeltera, który polega na powiększeniu kości u samców zwierząt. W tym przypadku obserwuje się również problemy związane z seksualnością zwierzęcia, które mogą nawet prowadzić do bezpłodności.

Pamiętaj: najlepszą rzeczą, jaką możesz zrobić, jest zawsze dbać o swojego zwierzaka. Aby leczyć lub zapobiegać wszelkiego rodzaju syndromom lub chorobom, ciągłe zabieranie go do weterynarza ma fundamentalne znaczenie. W ten sposób zawsze będziesz zapewniać jakość życia i zdrowie dogzinho.