Αιφνίδια παράλυση σε σκύλους: Αιτίες και πολυραδικούλουρονευρίτιδα σκύλου

Για όσους γνωρίζουν πάντα καλά κάθε πρόβλημα που μπορεί να παρουσιάσει το κατοικίδιο ζώο, είναι σημαντικό να προσέχουν και να γνωρίζουν τις αιτίες της ξαφνικής παράλυσης σε σκύλους.

Οι λόγοι γι' αυτό ποικίλλουν αρκετά, αλλά υπάρχουν κάποιοι που είναι πιο σημαντικοί από άλλους.

Σε γενικές γραμμές, όταν υπάρχει εικόνα παράλυσης, σημαίνει ότι ο σκύλος έχει μια νευρική αλλοίωση, είτε περιφερική είτε κεντρική.

Ως εκ τούτου, κάθε ένδειξη δυσκολίας στην κίνηση αποτελεί προειδοποίηση. Σε αυτές τις περιπτώσεις, σκεφτείτε να πάρετε το κατοικίδιο ζώο για μια συμβουλή από τον κτηνίατρο.

Σε αυτό το άρθρο θα μιλήσουμε λίγο περισσότερο για τις κύριες αιτίες της αιφνίδιας παράλυσης σε σκύλους και για το πώς να προλάβετε και να θεραπεύσετε το πρόβλημα.

Ποιες μπορεί να είναι οι αιτίες της ξαφνικής παράλυσης σε σκύλους;

Πρώτα απ' όλα, πρέπει να πούμε ότι η ξαφνική παράλυση σε σκύλους είναι κάτι που προκαλεί μεγάλη ανησυχία στους κηδεμόνες.

Συχνά εμφανίζεται χωρίς προειδοποίηση και προκαλεί μεγάλη ζημιά στη ζωή του κατοικίδιου ζώου. Και σε αυτές τις περιπτώσεις, είναι απαραίτητο να εντοπιστεί γρήγορα τι προκάλεσε το πρόβλημα και στη συνέχεια να προσπαθήσουμε να αντιμετωπίσουμε τα αίτια το συντομότερο δυνατό.

Το τραύμα, η παρουσία παρασίτων και ιών είναι μερικά μόνο από τα προβλήματα που σχετίζονται με την αιφνίδια παράλυση.

Ένα άλλο σημαντικό ζήτημα που πρέπει να κατανοήσετε είναι ότι όταν μιλάμε για αιφνίδια παράλυση, αυτή μπορεί πράγματι να εμφανιστεί ξαφνικά ή ακόμη και να εμφανιστεί ξαφνικά.

Σε αυτές τις περιπτώσεις, συνήθως η αρχική αιτία έχει ήδη εμφανιστεί εδώ και πολύ καιρό, αλλά το ζώο εκδηλώνει τα αποτελέσματα με καθυστέρηση, προκαλώντας σύγχυση τόσο στους κηδεμόνες όσο και στους επαγγελματίες.

Στα επόμενα θέματα θα μάθετε για μερικές από τις πιθανές αιτίες της ξαφνικής παράλυσης σε σκύλους. Δείτε ποιες είναι αυτές:

Θρόμβος ή θρόμβος

Αυτό που συμβαίνει σε αυτή την περίπτωση είναι ότι αν το ζώο έχει κάποιο πρόβλημα και σχηματιστεί θρόμβος, μπορεί να καταλήξει να εμποδίζει κάποια περιοχή του σώματος του ζώου και να εμποδίζει την κίνησή του.

Ανάλογα με το σημείο όπου ο θρόμβος προκαλεί την απόφραξη, μπορεί να προκληθεί μεγάλη αγγειακή βλάβη ή το ζώο μπορεί να πάθει ξαφνική παράλυση.

Οξεία ιδιοπαθής πολυραδικούλουροναυρίτιδα

Παρόλο που αυτή η λέξη μπορεί να ακούγεται αρκετά παράξενη, η βασική εξήγηση του προβλήματος είναι αρκετά απλή.

Αυτή η κατάσταση δεν είναι τίποτα περισσότερο από μια φλεγμονή των νευρικών ριζών των περιφερικών νεύρων. Κατά κάποιον τρόπο, πρόκειται για μια κατάσταση που μοιάζει πολύ με το ανθρώπινο σύνδρομο Landry-Guillain-Barré.

Παρόλο που πρόκειται για μια νόσο με εξαιρετικά χαμηλή συχνότητα εμφάνισης στον άνθρωπο, εξακολουθεί να αποτελεί την πιο συχνή πολυνευροπάθεια στην κλινική.

Το πρόβλημα μπορεί να προκύψει ακόμη και σε καταστάσεις άγχους ή λόγω εμβολιασμού, για παράδειγμα.

Σε αυτές τις περιπτώσεις, τα πρώτα νευρολογικά συμπτώματα εμφανίζονται συνήθως 7-14 ημέρες μετά τον αιτιολογικό παράγοντα.

Γενικά, το ζώο αρχίζει να παρουσιάζει προβλήματα στη βάδιση και, αργότερα, παρουσιάζει χαλαρότητα στα άκρα.

Με χαλαρότητα στα τέσσερα άκρα εκδηλώνεται τετραπάρεση, η οποία γενικά εξελίσσεται σε τετραπληγία.

Όταν συμβαίνει αυτό, είναι σύνηθες να βλέπουμε ότι το ζώο πεινάει, διψάει και συνεχίζει να ουρεί και να αφοδεύει. Ωστόσο, δεν είναι σε θέση να σηκωθεί.

Πρόκειται για μια σοβαρή ασθένεια που επηρεάζει το νευρικό σύστημα, θέτοντας σε κίνδυνο τη λειτουργία των κρανιακών νεύρων ή των νωτιαίων νεύρων, τα οποία εξέρχονται από τον εγκέφαλο και τον νωτιαίο μυελό, αντίστοιχα.

Υπάρχουν περιπτώσεις στις οποίες οι μύες που είναι υπεύθυνοι για την αναπνοή εμπλέκονται και διακυβεύονται.

Σε αυτή την περίπτωση, εάν η κατάσταση δεν αντιστραφεί, το ζώο μπορεί να παρουσιάσει αναπνευστική ανακοπή που θα οδηγήσει σε θάνατο.

Τοξικότητα από την κατάποση ξηρών καρπών macadamia

Η μακαντάμια είναι μία από τις πιο τοξικές τροφές για τους σκύλους, η οποία μπορεί να προκαλέσει σοβαρά προβλήματα ανάλογα με τις ποσότητες που προσλαμβάνονται.

Σε πιο σοβαρές περιπτώσεις, εκτός από το τρέμουλο, την αδυναμία, την ταραχή, τον εμετό και τη διάρροια, η κατάποση σημαντικών ποσοτήτων μακαντάμια μπορεί να προκαλέσει ξαφνική παράλυση στους σκύλους.

Τα συμπτώματα αυτά μπορούν να εμφανιστούν έως και 12 ώρες μετά την κατάποση των ξηρών καρπών macadamia και οι ποσότητες που κυμαίνονται μεταξύ 2,4 και 62,4 g/kg βάρους του ζώου είναι επαρκείς για να προκαλέσουν βλάβη.

Η αιφνίδια παράλυση σε σκύλους εμφανίζεται ως κατάσταση που εξελίσσεται και μπορεί στη συνέχεια να υποχωρήσει στη φυσική κατάσταση του ζώου.

Εν πάση περιπτώσει, στις περιπτώσεις στις οποίες η δηλητηρίαση παίρνει μια πιο σοβαρή εικόνα, το πιο συνιστώμενο είναι να υποβάλλεται ο σκύλος σε ενδοφλέβια θεραπεία για την αντιμετώπιση των συμπτωμάτων που παρουσιάζονται.

Ο επαγγελματίας πρέπει πάντα να λαμβάνει υπόψη του ότι τα συστήματα που επηρεάζονται είναι το γαστρικό, με εμετό και διάρροια, και το νευρικό σύστημα.

Επομένως, είναι υψίστης σημασίας οι κηδεμόνες να είναι προσεκτικοί όταν μοιράζονται τροφή με τα κατοικίδιά τους.

Οι ξηροί καρποί macadamia, μαζί με τη σοκολάτα αποτελούν ένα από τα πιο επικίνδυνα συστατικά για το είδος του σκύλου. Γι' αυτό είναι τόσο σημαντικό να γνωρίζετε τι μπορούν και τι δεν μπορούν να φάνε οι σκύλοι.

Παράλυση από τσιμπούρι

Ορισμένοι τύποι κροτώνων μπορούν να προκαλέσουν σοβαρά προβλήματα όταν τρέφονται με το αίμα των σκύλων.

Αυτό συμβαίνει με τα παράσιτα των γενών Dermacentor και Amblyomma. Ειδικά τα θηλυκά τρέφονται με αίμα ζώων και μπορούν να προκαλέσουν αιφνίδια παράλυση λόγω των νευροτοξινών που υπάρχουν στο σάλιο τους.

Στην περίπτωση αυτή, η παράλυση εμφανίζεται συνήθως λίγο καιρό μετά την προσκόλληση του κρότωνος στον ξενιστή του, ακριβέστερα 6 έως 9 ημέρες αργότερα.

Προφανώς, δεν διαθέτουν όλα τα τσιμπούρια αυτόν τον τύπο τοξίνης και επομένως δεν αναπτύσσουν τη νόσο όλα τα σκυλιά που έρχονται σε επαφή με ένα τσιμπούρι.

Εν πάση περιπτώσει, είναι σημαντικό να έχουμε κατά νου ότι όταν συμβαίνει αυτό, οι τοξίνες επηρεάζουν κυρίως το περιφερικό νευρικό και νευρομυϊκό σύστημα.

Μπορεί επίσης να υπάρχει δυσλειτουργία των κρανιακών νεύρων, που οδηγεί κυρίως σε παράλυση του προσώπου.

Επιπλέον, τα νεύρα που ελέγχουν το διάφραγμα μπορεί να επηρεαστούν, οδηγώντας το άτομο σε αναπνευστική ανακοπή, η οποία είναι μια αρκετά σοβαρή κατάσταση.

Η τοξικότητα των οργανοφωσφορικών οδηγεί σε αιφνίδια παράλυση

Πολλά εντομοκτόνα που χρησιμοποιούνται ευρέως έχουν στη σύνθεσή τους οργανοφωσφορικά και πρόκειται για μια κατηγορία ιδιαίτερα τοξικών ενώσεων, είτε για τα ζώα είτε για τον άνθρωπο.

Η επαφή με οργανοφωσφορικά είναι μία από τις κύριες αιτίες αιφνίδιας παράλυσης σε σκύλους. Αυτό μπορεί να συμβεί μέσω κατάποσης, επαφής με το δέρμα ή εισπνοής.

Η παράλυση εμφανίζεται όταν επηρεάζεται άμεσα το νευρικό σύστημα, με αποτέλεσμα το ζώο να εμφανίζει τρόμο, μυϊκούς σπασμούς και, σε πιο σοβαρές περιπτώσεις, παράλυση.

Σε περιπτώσεις δηλητηρίασης εμπλέκονται επίσης το καρδιαγγειακό, το γαστρεντερικό, το οφθαλμικό και το αναπνευστικό σύστημα.

Ο τραυματισμός ή το τραύμα μπορεί να προκαλέσει ξαφνική παράλυση

Είναι πολύ συχνό φαινόμενο η αιφνίδια παράλυση σε περιπτώσεις κακώσεων και τραυματισμών στη σπονδυλική στήλη. Η πλήρης παράλυση συμβαίνει όταν η βλάβη συμβαίνει στο κατώτερο τμήμα της σπονδυλικής στήλης, παραλύοντας ακόμη και τα πίσω πόδια του ζώου.

Αυτό συμβαίνει επειδή υπάρχει ρήξη του νωτιαίου μυελού, ο οποίος αποτελεί θεμελιώδη δομή του κεντρικού νευρικού συστήματος.

Ιογενείς λοιμώξεις

Υπάρχουν διάφοροι τύποι ιογενών λοιμώξεων που μπορούν να προκαλέσουν ξαφνική παράλυση στους σκύλους. Η πιο σοβαρή και ανησυχητική από αυτές είναι η λύσσα.

Στην περίπτωση αυτή, αρχικά παρατηρείται παράλυση της γνάθου και στη συνέχεια επηρεάζονται και τα άκρα.

Σε αυτή την περίπτωση, υπάρχει συμμετοχή του κεντρικού νευρικού συστήματος. Πρόκειται για μια πολύ σοβαρή κατάσταση, η οποία δεν έχει αποτελεσματική θεραπεία.

Ως εκ τούτου, μέχρι σήμερα το καλύτερο που μπορούμε να κάνουμε είναι να προλάβουμε την εμφάνιση του προβλήματος μέσω του εμβολιασμού όλων των σκύλων από τους πρώτους μήνες της ζωής τους.

Επηρεάζει το κεντρικό νευρικό σύστημα και μέχρι στιγμής δεν έχει θεραπεία.

Δισκοκήλη

Η κήλη είναι μια άλλη σημαντική αιτία αιφνίδιας παράλυσης σε σκύλους. Αυτό συμβαίνει επειδή όταν εμφανίζεται αυτή η κατάσταση, υπάρχει μετατόπιση του υλικού που υπάρχει μεταξύ των σπονδύλων.

Αυτό χρησιμεύει για την απορρόφηση των χτυπημάτων και την παροχή μεγαλύτερης κινητικότητας, και όταν δεν είναι άθικτο, προκαλεί προβλήματα.

Με αυτή την κατάσταση, οι δίσκοι καταλήγουν να εκφυλίζονται, προκαλώντας μια εξαιρετικά επώδυνη κατάσταση λόγω της συμπίεσης του νωτιαίου μυελού.

Έχοντας κατά νου ότι η κήλη δίσκου είναι μια πολύ επώδυνη κατάσταση, είναι αρκετά σύνηθες τα ζώα που πάσχουν από αυτό το πρόβλημα να γίνονται πιο άτονα και να κινούνται πολύ λιγότερο.

Στις πιο σοβαρές περιπτώσεις ο πόνος στην κίνηση γίνεται αφόρητος και το κατοικίδιο καταλήγει σε παράλυση των μπροστινών και πίσω άκρων.

Ξαφνική παράλυση σε σκύλους - Δυσκολοπυρετός

Όπως ειπώθηκε, σε πολλές περιπτώσεις η ξαφνική παράλυση οφείλεται σε ιογενή νόσο, και είναι πολύ συχνό φαινόμενο να βλέπουμε στην κλινική ζώα που παρουσιάζουν παράλυση λόγω του ιού της κινόμωσης.

Όταν όμως αυτό είναι το πρόβλημα, υπάρχουν και κάποια άλλα σημάδια που συνοδεύουν ή προηγούνται της παράλυσης.

Οι κυριότερες είναι: εμετός, διάρροια, απώλεια όρεξης, έκκριση από τα μάτια και πυρετός.

Εκφυλιστική μυελοπάθεια

Αυτή είναι μια πολύ συχνή κατάσταση σε ορισμένες φυλές, όπως το μπόξερ, ο γερμανικός ποιμενικός και το ροτβάιλερ.

Όταν αυτό το είδος προβλήματος εμφανίζεται, επηρεάζει τον νωτιαίο μυελό του κατοικίδιου ζώου, προκαλώντας προοδευτική απώλεια της κίνησης των άκρων.

Σε αυτή την περίπτωση, η διάγνωση μπορεί να είναι αρκετά περίπλοκη, ιδίως επειδή τα σημεία μοιάζουν πολύ με εκείνα που παρατηρούνται σε δισκοκήλη.

Ως εκ τούτου, είναι εξαιρετικά σημαντικό να παρακολουθεί την περίπτωση ένας εξειδικευμένος κτηνίατρος και να προβαίνει σε λεπτομερή ταξινόμηση προς αναζήτηση ακριβούς διάγνωσης.

Ξαφνική παράλυση σε σκύλους - Νεοπλάσματα

Όταν ένα ζώο παρουσιάζει ξαφνική παράλυση, θα πρέπει να υπάρχει υποψία ότι μπορεί να υπάρχει νεόπλασμα.

Στην περίπτωση αυτή, όπως και σε άλλες περιπτώσεις, το ζώο αρχίζει να παρουσιάζει δυσκολία στο περπάτημα και στη συνέχεια ατροφία και, αργότερα, παράλυση.

Υπάρχει θεραπεία για την αιφνίδια παράλυση σε σκύλους;

Προτού μπορέσει κανείς να μιλήσει για οποιαδήποτε μορφή θεραπείας για την αιφνίδια παράλυση σε σκύλους, είναι απαραίτητο να διαγνωστεί το ζώο ως προς το ποια ακριβώς είναι η αιτία του προβλήματος.

Όπως μπορείτε να δείτε, υπάρχουν πολλές πιθανές αιτίες για ξαφνική παράλυση σε σκύλους και, είναι σημαντικό να αναζητηθούν μορφές θεραπείας που είναι συγκεκριμένες και αποτελεσματικές σε κάθε περίπτωση.

Σε περιπτώσεις αιφνίδιας παράλυσης λόγω τραύματος, για παράδειγμα, η συνιστώμενη θεραπεία είναι συνήθως η χειρουργική επέμβαση.

Από την άλλη πλευρά, σε ορισμένες περιπτώσεις είναι απαραίτητη η θεραπεία διαφόρων τύπων λοιμώξεων. Σε άλλες περιπτώσεις πρέπει να πραγματοποιηθεί τοξικολογική θεραπεία.

Ξαφνική παράλυση σε σκύλους - Τι να κάνετε αν ο σκύλος παρουσιάζει σημάδια παράλυσης;

Η αιφνίδια παράλυση είναι ένα σοβαρό πρόβλημα, το οποίο εμφανίζεται σε διάφορες καταστάσεις και είναι συνήθως αρκετά σοβαρό.

Ανάλογα με την περίπτωση, το πρόβλημα μπορεί να οδηγήσει το ζώο σε πολύ σοβαρές συνέπειες. Ως εκ τούτου, όταν παρατηρήσετε οποιαδήποτε αλλοίωση στο κατοικίδιο ζώο, πηγαίνετε το άμεσα στον κτηνίατρο για εξετάσεις.

Τις περισσότερες φορές, όταν παρατηρείτε ότι το κατοικίδιο ζώο σας έχει πρόβλημα στην κίνηση, πρόκειται για κάποια ορθοπεδική ή νευρολογική πάθηση με πιο απλή λύση.

Ωστόσο, υπάρχουν εξαιρέσεις σε αυτό και, είναι απαραίτητο να είστε προσεκτικοί και προληπτικοί, λαμβάνοντας πάντα πολύ σοβαρά υπόψη αυτή την κατάσταση.

Κατανόηση της οξείας ιδιοπαθούς πολυραδικούλωνευρίτιδας

Η οξεία ιδιοπαθής πολυραδικούλουρονευρίτιδα είναι η πιο συχνά παρατηρούμενη πολυνευροπάθεια σε σκύλους και είναι η πιο συχνά εμφανιζόμενη στην κλινική.

Βασικά, πρόκειται για ένα ιδιοπαθές πρόβλημα, το οποίο προκαλεί φλεγμονή, ιδίως στους κοιλιακούς κλάδους των νωτιαίων νεύρων.

Σε ορισμένες περιπτώσεις το πρόβλημα εκδηλώνεται και στα ραχιαία νεύρα. Κάτι ενδιαφέρον να πούμε είναι ότι πρόκειται για μια ασθένεια που υπάρχει σε όλο τον κόσμο, η οποία μπορεί να εμφανιστεί σε ζώα κάθε ηλικίας και φυλής.

Ωστόσο, η πάθηση είναι πολύ πιο συχνή στους ενήλικες και η νόσος μπορεί επίσης να σχετίζεται με προηγούμενες ασθένειες ή ακόμη και με εμβολιασμούς.

Αρχικά, το ζώο παρατηρείται μια ελαφρά αδυναμία στα οπίσθια άκρα, η οποία τελικά οδηγεί σε χαλαρή πάρεση.

Όταν υπάρχει βλάβη στον κατώτερο κινητικό νευρώνα, το ζώο δεν μπορεί πλέον να κινήσει το άκρο και επομένως αρχίζει να μειώνεται ο μυϊκός τόνος και να αναπτύσσεται γρήγορα μυϊκή ατροφία.

Κατά τη νευρολογική εξέταση μπορεί κανείς να διαπιστώσει ότι τα νωτιαία αντανακλαστικά είναι μειωμένα ή απουσιάζουν. Ακόμα και έτσι, οι λειτουργίες της ουροδόχου κύστης και του πρωκτού παραμένουν διατηρημένες.

Η διάγνωση δεν είναι απλή και ο κτηνίατρος θα πρέπει να είναι καχύποπτος όταν υπάρχουν κλινικά συμπτώματα συμβατά με ταχέως εξελισσόμενη ουρανοκρανιακή πολυνευροπάθεια.

Με άλλα λόγια, τα σημάδια που παρατηρούνται ξεκινούν από τα πίσω άκρα των ζώων και με την πάροδο του χρόνου μετακινούνται αργά προς το πρόσωπό τους.

Ακόμη και αν παρατηρηθούν αυτά τα σημεία, είναι απαραίτητο να αναζητηθεί επιβεβαίωση, αποκλείοντας άλλες πιθανές αιτίες και τύπους πολυνευροπαθειών.

Αν και δεν υπάρχει κατάλληλη ειδική θεραπεία, υπάρχουν υποστηρικτικές θεραπευτικές επιλογές που βοηθούν στη βελτίωση της ποιότητας ζωής του κατοικίδιου ζώου.

Συμπέρασμα

Υπάρχουν πολλές αιτίες αιφνίδιας παράλυσης. Ως εκ τούτου, όταν παρατηρήσετε τα πρώτα σημάδια, είναι θεμελιώδες να μεταφέρετε το κατοικίδιο ζώο σε κτηνιατρείο για ανάλυση του προβλήματος και κατάλληλη διάγνωση.