Σχιστή υπερώα σε σκύλους

Οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν ακούσει για σχιστία του ουρανίσκου σε σκύλους κυρίως από το δημοφιλές όνομα με το οποίο είναι γνωστό: " Wolf gullet ".

Αυτή η ανωμαλία παρατηρείται κυρίως όταν ο σκύλος είναι κουτάβι, επειδή τη στιγμή της σίτισης παρουσιάζει πάντα μια εικόνα πνιγμού.

Η σχιστία του ουρανίσκου μπορεί να επηρεάσει τη σκληρή υπερώα, η οποία αποκαλείται ευρέως " οροφή του στόματος " ή ο μαλακός ουρανίσκος (συνέχεια του σκληρού ουρανίσκου), που αποτελεί τη σύνδεση μεταξύ του στόματος και της ρινικής περιοχής.

Εκτός από τη σχιστία του ουρανίσκου, υπάρχουν ζώα που έχουν σχιστία χείλους, γνωστή ως σχισμένο χείλος Ωστόσο, δεν είναι υποχρεωτικό να συμβαίνουν ταυτόχρονα.

Εξαιτίας της μικρής πληροφόρησης της πλειοψηφίας των δασκάλων, πολλά νεογνά σκύλων που παρουσιάζουν σχισμή ουρανίσκου φτάνουν να νοσούν από πνευμονία, λόγω του ότι το γάλα πηγαίνει κατευθείαν στον πνεύμονα.

Φυλές πιο επιρρεπείς στη σχιστία της υπερώας

Οι καθαρόαιμοι σκύλοι και οι γάτες έχουν μεγαλύτερη συχνότητα εμφάνισης της ουρανίσκου, ενώ οι βραχυκεφάλιες φυλές, με κοντό πρόσωπο, είναι οι περισσότερο επηρεαζόμενες.

Η σχιστία του ουρανίσκου μπορεί να εμφανιστεί συχνότερα στα τεριέ της Βοστώνης, στα πεκινουά, στα μπουλντόγκ, στα μίνι σνάουζερ, στα μπιγκλ, στα κόκερ σπανιέλ και στα ντακσάντ. Αν και η γενετική θεωρείται η κύρια αιτία αυτού του προβλήματος, οι διατροφικές ελλείψεις, οι ιοί και τα δηλητήρια που επηρεάζουν τη μητέρα κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης μπορούν επίσης να αυξήσουν τον κίνδυνο σχιστίας του ουρανίσκου στους σκύλους.

Αιτίες της ουρανίσκου σε σκύλους

A αιτία της εμφάνισης της ουρανίσκου στους σκύλους είναι συγγενούς προέλευσης. Με άλλα λόγια, το ζώο την παρουσιάζει ήδη κατά τη γέννηση.

Οι μελετητές επιβεβαιώνουν ότι μία από τις κύριες αιτίες ώστε να υπάρχει η εμφάνιση αυτής της γενετικής ανωμαλίας είναι η ενδογαμία. Αυτό συμβαίνει κυρίως στα σκυλιά της φυλής, όταν ο δάσκαλος διασταυρώνει ζώα που ανήκουν στην ίδια οικογένεια.

Τύποι της ουρανίσκου σε σκύλους

Η σχιστία του ουρανίσκου είναι ένα άνοιγμα μεταξύ του στόματος και της μύτης, αποτέλεσμα του ιστού που διαχωρίζει τις δύο κοιλότητες και τις εμποδίζει να αναπτυχθούν σωστά μεταξύ τους. Αυτό το εκ γενετής ελάττωμα μπορεί να παρουσιαστεί ως ένας από τους δύο τύπους:

1. Πρωτογενής σχιστία της υπερώας: Γνωστή και ως σχιστία χείλους ή σχιστία χείλους, μια πρωτογενής σχιστία παρουσιάζεται στο χείλος του σκύλου.
2. Δευτερογενής σχιστία της υπερώας: Μια δευτερεύουσα σχισμή αναπτύσσεται στον ουρανίσκο του στόματος, καθιστώντας δύσκολο τον εντοπισμό της. Μέσα στο στόμα, η σχισμή μπορεί να εκτείνεται κατά μήκος του σκληρού οστέινου ουρανίσκου ή του μαλακού εύκαμπτου ουρανίσκου που χρησιμοποιείται για την κατάποση. Σε ακραίες περιπτώσεις, η σχισμή μπορεί να εκτείνεται και κατά μήκος των δύο τμημάτων του ουρανίσκου.

Αν και τα περισσότερα σκυλιά έχουν μόνο έναν τύπο σχιστίας, είναι δυνατόν να έχει πρωτογενή και δευτερογενή σχιστία της υπερώας.

Συμπτώματα της ουρανίσκου σε σκύλους

Το κλινικά συμπτώματα της σχιστίας της υπερώας είναι αρκετά κλασικές και εύκολα αντιληπτές. Συνήθως γίνονται αντιληπτές τις πρώτες ημέρες της ζωής του κουταβιού, όταν πρόκειται να παρουσιάσουν τα εξής συμπτωματολογία κλινική:

• Κάθε φορά που το κουτάβι πνίγεται όταν θηλάζει,
• Ο κηδεμόνας, όταν ανοίγει το στόμα του ζώου, θα παρατηρήσει μια σχισμή στον ουρανίσκο του στόματος. Μπορεί να είναι πολύ στενή ή πολύ πλατιά,
• Λίγο γάλα μπορεί να παρατηρηθεί να βγαίνει από τη μύτη.
• Μετά από λίγες ημέρες το κατοικίδιο ζώο μπορεί να εμφανίσει σημάδια πνευμονίας, όπως: Πυρετός- Ανορεξία (δεν τρώει πια)- Αναπνευστική δυσκολία- Κατάπτωση,
• Κώμα και θάνατος στην πλειονότητα των περιπτώσεων, καθώς προσβάλλει κυρίως νεογέννητα σκυλιά.

Διάγνωση

O διάγνωση Είναι σημαντικό ο κηδεμόνας να εξετάζει τον σκύλο στο σπίτι για να παρατηρήσει τυχόν ανωμαλία στον ουρανίσκο του ζώου.

Σε πολλές περιπτώσεις, όπως προαναφέρθηκε, το ζώο παρουσιάζει πνευμονία από αναρρόφηση. Ως εκ τούτου, είναι απαραίτητο ο κτηνίατρος να κάνει την πνευμονική ακρόαση και, αν το κρίνει απαραίτητο, ακτινογραφία.

Θεραπεία

O θεραπεία για τη σχιστία της υπερώας είναι αποκλειστικά χειρουργική Η χειρουργική επέμβαση γίνεται συνήθως όταν το ζώο φτάσει σε ασφαλή ηλικία για να εκτεθεί σε αναισθησία.

Ακόμη και πριν από τη χειρουργική επέμβαση, η πνευμονία από αναρρόφηση, εάν υπάρχει, πρέπει να αντιμετωπιστεί. Συνήθως χρησιμοποιούνται φαρμακευτικές θεραπείες για την αναστροφή της κατάστασης.

Αν υποθέσουμε ότι δεν υπάρχουν σοβαρές επιπλοκές και τα κουτάβια είναι αρκετά υγιή, η χειρουργική διόρθωση μπορεί να είναι σκόπιμη μετά την ηλικία των τεσσάρων εβδομάδων.

Τα ατομικά προβλήματα υγείας του κάθε ασθενούς και οι λεπτομέρειες των ουρανικών ελαττωμάτων θα καθορίσουν τον βέλτιστο χρόνο της χειρουργικής επέμβασης και την επιλεγμένη τεχνική. Μπορεί να χρειαστούν αρκετές χειρουργικές επεμβάσεις καθώς αυτά τα κουτάβια μεγαλώνουν και ο ουρανίσκος τους επεκτείνεται.

Για το λόγο αυτό, καθώς και για λόγους που σχετίζονται με τον αναισθησιολογικό κίνδυνο, η χειρουργική επέμβαση θεωρείται η έσχατη λύση και είναι προτιμότερο να γίνεται αργότερα στην παιδική ηλικία, όταν η υπερώα είναι πιο κοντά στο μέγεθος του ενήλικα.

Πρόληψη

A πρόληψη Θα πρέπει να αξιολογείται ολόκληρος ο ουρανίσκος του ζώου προκειμένου να εντοπιστεί οποιαδήποτε ανωμαλία.

Είναι σημαντικό να γίνει αυτό, καθώς έτσι αποφεύγεται η απώλεια του κουταβιού από τον κηδεμόνα εξαιτίας των συνεπειών που προκύπτουν από αυτή τη δυσμορφία.