Rozszczep podniebienia u psów

Większość ludzi słyszała o rozszczep podniebienia u psów głównie przez popularną nazwę, pod którą jest znany: " Wilczy przełyk ".

Ta nieprawidłowość jest zauważana głównie, gdy pies jest szczeniakiem, ponieważ w momencie karmienia zawsze przedstawia obraz zadławienia.

Rozszczep podniebienia może dotyczyć podniebienia twardego, popularnie zwanego " dach jamy ustnej " lub podniebienie miękkie (kontynuacja podniebienia twardego), tworząc połączenie między jamą ustną a okolicą nosa.

Oprócz rozszczepu podniebienia, istnieją zwierzęta z rozszczepem wargi, znane jako rozszczep wargi Nie jest jednak obowiązkowe, aby występowały one jednocześnie.

Z powodu niedoinformowania większości opiekunów, wiele piskląt psów z rozszczepem podniebienia choruje na zapalenie płuc, ponieważ mleko trafia bezpośrednio do płuc.

Rasy bardziej podatne na rozszczep podniebienia

Psy i koty czystej rasy mają większą częstość występowania rozszczepu podniebienia, a rasy brachycefaliczne, o krótkich twarzach, są najbardziej dotknięte.

Rozszczep podniebienia może występować najczęściej u terierów bostońskich, pekińczyków, buldogów, sznaucerów miniaturowych, beagle, cocker spanieli i jamników. Chociaż genetyka jest uważana za główną przyczynę tego problemu, niedobory żywieniowe, wirusy i trucizny działające na matkę podczas ciąży mogą również zwiększać ryzyko rozszczepu podniebienia u psów.

Przyczyny rozszczepu podniebienia u psów

A przyczyna rozszczepu podniebienia u psów jest pochodzenia wrodzonego. Innymi słowy, zwierzę ma go już w chwili narodzin.

Naukowcy twierdzą, że jedną z głównych przyczyn pojawienia się tej nieprawidłowości genetycznej jest chów wsobny. Występuje głównie u psów rasowych, gdy opiekun krzyżuje zwierzęta z tej samej rodziny.

Rodzaje rozszczepu podniebienia u psów

Rozszczep podniebienia to otwór między ustami a nosem, będący wynikiem oddzielenia się tkanki od obu jam i uniemożliwiający ich prawidłowe zrośnięcie się. Ta wada wrodzona może występować jako jeden z dwóch typów:

1. Pierwotny rozszczep podniebienia: Znany również jako rozszczep wargi lub rozszczep wargi, pierwotny rozszczep występuje w wardze psa.
2. Wtórny rozszczep podniebienia: Rozszczep wtórny rozwija się w dachu jamy ustnej, co utrudnia jego zlokalizowanie. Wewnątrz jamy ustnej rozszczep może rozciągać się wzdłuż twardego podniebienia kostnego lub miękkiego podniebienia elastycznego używanego do połykania. W skrajnych przypadkach rozszczep może rozciągać się wzdłuż obu części podniebienia.

Chociaż większość psów ma tylko jeden rodzaj rozszczepu, możliwe jest wystąpienie pierwotnego i wtórnego rozszczepu podniebienia.

Objawy rozszczepu podniebienia u psów

The objawy kliniczne Rozszczepy podniebienia są dość klasyczne i łatwe do zaobserwowania. Zazwyczaj zauważa się je w pierwszych dniach życia szczenięcia, kiedy to pojawiają się następujące objawy symptomatologia klinika:

• Za każdym razem, gdy szczeniak zakrztusi się podczas karmienia piersią;
• Opiekun, otwierając pysk zwierzęcia, zaobserwuje szczelinę w dachu pyska. Może być bardzo wąska lub bardzo szeroka;
• Z nosa może wypływać niewielka ilość mleka.
• Po kilku dniach u zwierzęcia mogą pojawić się objawy zapalenia płuc, takie jak: gorączka; anoreksja (zwierzę przestaje jeść); trudności w oddychaniu; prostracja;
• Śpiączka i śmierć w większości przypadków, ponieważ dotyka głównie nowonarodzone psy.

Diagnoza

O diagnoza Ważne jest, aby opiekun zbadał psa w domu, aby zaobserwować wszelkie nieprawidłowości w podniebieniu zwierzęcia.

W wielu przypadkach, jak wspomniano wcześniej, zwierzę ma zapalenie płuc spowodowane aspiracją, dlatego konieczne jest, aby lekarz weterynarii wykonał osłuchiwanie płuc, a jeśli uzna to za konieczne, prześwietlenie.

Leczenie

O leczenie dla rozszczepu podniebienia jest wyłącznie chirurgiczny Operacja jest zwykle wykonywana, gdy zwierzę osiągnie bezpieczny wiek, w którym może zostać poddane znieczuleniu.

Nawet przed interwencją chirurgiczną, aspiracyjne zapalenie płuc, jeśli występuje, musi być leczone. Zazwyczaj stosuje się terapie lekowe w celu odwrócenia tego stanu.

Zakładając, że nie wystąpią żadne poważne komplikacje, a szczenięta są wystarczająco zdrowe, korekta chirurgiczna może być wskazana po 4 tygodniach życia.

Indywidualne obawy zdrowotne każdego pacjenta i szczegóły dotyczące wad podniebienia wpłyną na optymalny czas operacji i wybraną technikę. W miarę wzrostu szczeniąt i powiększania się ich podniebienia może być konieczne wykonanie kilku zabiegów chirurgicznych.

Z tego powodu, a także z powodów związanych z ryzykiem znieczulenia, operacja jest uważana za ostateczność, najlepiej wykonywaną w późniejszym okresie dzieciństwa, kiedy podniebienie jest bliższe rozmiarowi dorosłego.

Zapobieganie

A zapobieganie Należy ocenić całe podniebienie zwierzęcia w celu wykrycia wszelkich nieprawidłowości.

Ważne jest, aby to zrobić, ponieważ pozwala to uniknąć utraty szczeniaka przez opiekuna z powodu konsekwencji wynikających z tej wady rozwojowej.