Hijgende hond: wat kan ik doen in deze situatie?

Een hond met een hijgende ademhaling is heel gewoon, vooral na een activiteit die fysieke inspanning vereist. Maar in sommige gevallen kan hijgen een indicatie zijn van een probleem met de gezondheid van het dier, dus het is belangrijk om te weten hoe je kunt onderscheiden of deze versnelde ademhaling normaal is of een groot probleem.

Ook al lijkt het onschuldig, naar adem happen zonder reden kan verontrustend zijn, omdat het een symptoom kan zijn van een ernstiger probleem zoals hartfalen, ademhalingsproblemen of zelfs een vergiftiging.

Waarom hijgt de hond?

De belangrijkste factor die ervoor zorgt dat de hond hijgt, is temperatuurregeling. Bij ons mensen is zweten de manier waarop het lichaam de temperatuur regelt en oververhitting voorkomt.

Bij de hond is dat proces anders en wordt de temperatuur geregeld door de ademhaling. Daarom is het heel gewoon dat de hond hijgt na het spelen, na oefeningen of als hij erg opgewonden is, op warmere dagen hijgt de hond ook meer.

Dus als de hond deelneemt aan activiteiten of zelfs als hij blij wordt, zal hij buiten adem raken, wat normaal is en niet gevaarlijk voor het dier.

Maar als je merkt dat de hond vertraagt om terug te komen naar een normale ademhalingsfrequentie of zonder enige reden een ademloze ademhaling laat zien, is dat een waarschuwingsteken, omdat het gedrag is dat niet past bij een gezonde hond en gepaard kan gaan met een ziekte of gezondheids- en gedragsprobleem.

Sommige hondenrassen zijn meer geneigd om buiten adem te raken, zoals brachycefale honden, die door hun platte snuit moeite hebben met ademhalen.

Onder deze rassen zijn de

• Mopshond;
• Bokser;
• Franse Bulldog;
• Shih Tzu;
• Lhasa Apso en;
• Maltees.

Deze honden hebben speciale zorg nodig, omdat ze al een zekere ademhalingsmoeilijkheid hebben door de vorm van de snuit. De fysieke activiteiten voor dit type hond moeten gematigder zijn en op afwisselende dagen.

De tijd om uit te gaan met de hond moet ook goed gekozen worden. Vermijd hoge temperaturen en ga liever 's ochtends of 's avonds uit.

Wanneer piepende ademhaling op een probleem kan wijzen

Ook al komt het vaak voor bij honden, hijgen kan ook een teken zijn dat er iets niet in orde is met de gezondheid van het huisdier.

Als de hond zonder reden een hijgende ademhaling vertoont, is het belangrijk om de oorzaak van dit probleem te onderzoeken. Als je merkt dat je huisdier moeite heeft met ademhalen, kijk dan of dit gepaard gaat met andere symptomen zoals:

• Hoesten
• Paarse tong
• Bevingen
• Apathie
• Braken
• Agitatie
• Hees geblaf
• Zwakte

Let ook op of de hond zich in een houding oftopneia bevindt, waarbij het dier de armen naar voren strekt en de nek strekt om de doorgang van lucht te vergemakkelijken. Als de hond een van deze symptomen vertoont in combinatie met ademhalingsmoeilijkheden, is het waarschijnlijk dat het dier een ernstig probleem heeft en moet er onmiddellijk een professional worden gezocht.

Kortademigheid: wat zijn de oorzaken?

Kortademigheid kan wijzen op een aantal gezondheids- of gedragsproblemen. Sommige van deze gezondheidsproblemen kunnen vrij ernstig zijn en tot de dood van het dier leiden.

• Piepende hond - Hartfalen - Het is een aandoening waarbij het hart het vermogen verliest om bloed naar het lichaam te pompen. Een vroege diagnose is de beste behandeling, aangezien hartfalen niet te genezen is. In sommige gevallen zijn er geen symptomen van de ziekte. Als de symptomen zich voordoen, bestaan ze uit hoesten, ademhalingsmoeilijkheden, gewichtsverlies en gebrek aan energie.
• Hijgende hond - Ineenstorting luchtpijp - Het is de vervorming van de kraakbeenringen van de luchtpijp, waardoor deze nauwer wordt en de lucht moeilijker kan passeren. De belangrijkste symptomen zijn: ademhalingsmoeilijkheden, hoesten, flauwvallen, blauwachtige slijmvliezen en luid snurken.
• Hijgende hond - Bronchitis - Bronchitis is een acute of chronische ontsteking in de bronchiën, die vaker voorkomt bij oudere en kleine honden. Het dier kan symptomen vertonen zoals vaak hoesten, ademhalingsmoeilijkheden, piepende ademhaling en geluiden bij het ademen.
• Hijgende hond - Longontsteking - Longontsteking is een ontsteking in de longen die veroorzaakt kan worden door bacteriën, virussen, protozoa, schimmels en parasieten. De symptomen kunnen zijn: hoesten, ademhalingsmoeilijkheden, gebrek aan eetlust, koorts en vermoeidheid.
• Astma - Het is een chronische ziekte die wordt veroorzaakt door contact met een allergeen, waarbij elke hond, ongeacht ras of leeftijd, dit probleem kan ontwikkelen. Sommige rassen hebben meer aanleg voor deze reactie, zoals het geval is bij brachycephalics. De symptomen treden op wanneer het dier in contact komt met een allergeen in de omgeving, waarbij een crisis optreedt met symptomen zoals hoesten,Niezen, verslikken, ademhalingsmoeilijkheden en cyanose.
• Vergiftiging - Vergiftiging kan optreden door een giftig product dat het dier binnenkrijgt, door planten en zelfs door voedsel dat mensen eten, maar dat schadelijk is voor de hond. In geval van vergiftiging moet het dier zo snel mogelijk worden geholpen. De meest voorkomende symptomen zijn: braken, diarree, ademhalingsmoeilijkheden, overmatig speekselen, gebrek aan eetlust en uitputting.
• Angst - De ademhalingsmoeilijkheden kunnen ook een symptoom zijn bij honden met angstproblemen. Het dier vertoont ook andere symptomen zoals overmatig speekselen, hoge hartslag, overmatig blaffen, angst voor geluiden en abnormaal gedrag zoals de behoefte doen buiten de gebruikelijke plaats, voorwerpen vernielen en ontsnappingspogingen.
• Obesitas - Een ander ding dat kan eindigen met dat de hond met een ademloze ademhaling is de obesitas. De hond boven het gewicht kan tekenen vertonen als moeite om te bewegen, op te staan en vermoeidheid bij het doen van lichte activiteiten. Sommige rassen zijn meer vatbaar voor het ontwikkelen van obesitas zoals de Labrador, Beagle, Basset Hound, Teckel en Engelse Cocker Spaniel. Om obesitas te voorkomenMen moet voorzichtiger zijn met de voeding van het huisdier, op zoek naar een evenwichtig en kwalitatief rantsoen. Lichaamsbeweging is ook een manier om het dier op het ideale gewicht te houden.

De diagnose van een van deze symptomen moet worden gesteld door een dierenarts. Als de hond zonder reden ademhalingsmoeilijkheden vertoont die gepaard gaan met een aantal van deze symptomen, moet het dier worden geholpen door een professional die, na het klinische beeld van de hond te hebben bestudeerd, de juiste behandeling voor het gediagnosticeerde geval aangeeft.

Leer hoe je de ademhalingsfrequentie van je puppy meet

Een manier om te controleren of de ademhaling van het dier normaal is, is het meten van de ademhalingsfrequentie. Het is een heel eenvoudige techniek en je hebt alleen een stopwatch nodig, maar voordat je de meting uitvoert, moet je wel even goed opletten of de resultaten kloppen.

De hond moet in een staat van rust zijn, wanneer het dier in activiteit is, is zijn ademhalingsfrequentie veel hoger, wat het verkregen resultaat zal verstoren.

De normale ademhalingsfrequentie wordt beschouwd als de waarde tussen 15 en 30 ademhalingen per minuut (rpm), bij een gezond dier en in rust.

Om de meting uit te voeren, moet het dier in een positie liggen waarin de borstkas kan worden geobserveerd, aangezien de frequentie van de hond wordt gemeten door deze expansieve beweging en deflatie.

Met het dier in de juiste positie en in rusttoestand, tel je hoe vaak de borstkas van het dier uitzet en leegloopt gedurende 15 seconden. Na het tellen neem je het resultaat en vermenigvuldig je het met 4. Dit resultaat is de tpm-waarde van het dier.

Als het resultaat van de ademhalingsfrequentie van de hond groter is dan 30, is dat een teken dat de hond zich in een beeld van tachypneu bevindt, wat betekent dat de ademhalingsfrequentie sneller is dan normaal.

Tachypneu is meestal een indicatie dat het zuurstofgehalte in het bloed daalt.

Wat te doen als je hond hijgt?

Als de hond ademhalingsmoeilijkheden vertoont zonder duidelijke relatie of als de ademhaling gepaard gaat met een ander symptoom, is het ideaal om professionele hulp te zoeken.

Probeer te voorkomen dat de hond geagiteerd raakt, dit verergert de situatie waarin de hond zich bevindt, probeer kalm te blijven en vermijd nerveus gedrag om de omgeving niet nog stressvoller te maken voor het huisdier.

Geef de hond in geen geval medicijnen zonder voorschrift van een dierenarts. Dit kan de situatie uiteindelijk verergeren. Sommige medicijnen zijn gevaarlijk voor de hond en kunnen tot de dood leiden. Het beste is om hulp te zoeken en de richtlijnen van een dierenarts te volgen.

Als de hond al een behandeling ondergaat, is het ook belangrijk om de symptomen te verzachten, te voorkomen dat de hond geagiteerd is of dat hij/zij activiteiten onderneemt met een grote fysieke impact.

Zorg voor een rustige omgeving, vooral bij de hond die gediagnosticeerd is met angst. Het is erg belangrijk om de behandeling voorgeschreven door de dierenarts te blijven volgen, sommige van deze ziekten zijn chronisch met een continue behandeling, die met de onderbreking kan eindigen met achteruitgang van de behandeling of zelfs verslechtering van het ziektebeeld van de hond.