Presa Canario: beschrijving van het ras, gezondheid en voeding

De Presa Canario is een molosser hondenras met scherpe territoriale en waakhondinstincten, afkomstig van de Canarische Eilanden in de Spaanse archipel in de Atlantische Oceaan.

Presa Canario is een hond die, hoewel hij een beetje achterdochtig is, als missie heeft om de rust van het gezin waarin hij leeft te beschermen. Discreet genoeg om niet op iedereen af te rennen die hij tegenkomt, maar ook niet flegmatiek, is deze Molossiaanse bewaker altijd klaar voor een stunt in naam van zijn meester.

Leer meer over het ras!

Feiten

• Naam van het ras: Dogo Canary
• Land van herkomst: Spanje
• Gewicht: mannetjes vanaf 50 kg, vrouwtjes vanaf 40 kg
• Schofthoogte: mannetjes 60-65 cm, vrouwtjes 56-61 cm
• Levensverwachting: 9-11 jaar

Wetenswaardigheden over de Presa Canario

• Uit het Spaans vertaald presa canario als "een hond die grijpt/strangelt".
• In vergelijking met de meeste vechthonden hebben kanaries een laag agressieniveau, wat hen er niet van weerhoudt om acuut te reageren op elke bedreiging tegen mensen.
• Presa Canario is een hond van één eigenaar, dus ook al leeft hij in een groot gezin, het dier gehoorzaamt aan de eisen van slechts één persoon.
• Kanariehonden initiëren nauwelijks gevechten met andere leden van de stam, maar nemen er gewillig aan deel.
• De Presa Canario heeft geen last van het overvloedige kwijlen dat kenmerkend is voor zijn verwanten - Napolitaanse Mastiffs, Bulldogs en Boxers.

Geschiedenis van het Presa Canario-ras

Het ras is ontstaan op de Canarische Eilanden. Er wordt aangenomen dat Majoreros honden, die sinds de oudheid door de Guanche stammen werden gefokt, evenals de Romeinse Molossians, die later naar de Canarische Eilanden werden gebracht, hebben bijgedragen aan de vorming van het genotype van het dier.

Lange tijd leefde de Presa Canario vrij in de gebieden van de archipel en het belangrijkste werkterrein was de bescherming van het eigendom en de weilanden van de eigenaar.

In de 15e eeuw namen de Spanjaarden de Canarische Eilanden over, waarbij ze de inheemse bevolking deels uitroeiden en deels gevangen zetten. Het militaire conflict had ook gevolgen voor de honden.

Functie van vechten en jagen op wilde dieren

Op de verwoeste as hadden de dieren niets om te beschermen, dus werd er een nieuwe taak voor hen uitgevonden: vechten en jagen op wilde dieren.

De agressie kwam later in het ras, toen de genenpool werd doorgegeven aan zijn vertegenwoordigers door de Presa Canario te kruisen met Engelse Bulldogs en Mastiffs die naar Tenerife werden gebracht.

De nakomelingen van deze paringen waren zeer wreed, dus de Spaanse autoriteiten beschouwden het ras als gevaarlijk.

De honden zetten hun vechtcarrière voort en werden gekoppeld aan andere vierpotige "pestkoppen" zoals Staffords en Boxers.

Sinds de tweede helft van de 20e eeuw werd een verbod op hondengevechten uitgevaardigd, en het genre van de Presas Canarias ging in verval. Misschien zou het ras zijn verdwenen als Spaanse liefhebbers zich niet hadden ingezet om het nieuw leven in te blazen.

De fenotypes van de dieren werden opnieuw bijgewerkt, waarbij de genen van Rottweilers, Duitse Doggen en Napolitaanse Mastiffs werden toegevoegd, en in 1982 begon de Presa Canary National Club te functioneren.

In 1986 werden de eerste hondenshows gehouden in Spanje, in 1989 werd het ras gestandaardiseerd en in 2001 werden de vertegenwoordigers officieel geregistreerd door de FCI.

Persoonlijkheid van de Presa Canario

Prooikanaries zijn geen gladiatoren of jagers meer, maar hun territoriale instinct is nog steeds sterk.

In relaties met andere leden van de stam zijn de Presa Canario redelijk en terughoudend, maar alleen tot de eerste provocatie.

Aanvallen zonder waarschuwing staat niet in de regels van Canary Prey, dus als een dier gromt, opstaat en zijn hoektanden laat zien, geeft dit aan dat het tijd is om je onmiddellijk terug te trekken.

Kanariehonden hebben een vreedzame en vertrouwensvolle relatie met kinderen Je moet echter niet vertrouwen op het geduld van het dier: ondanks zijn liefde voor kinderen is de Presa Canario geen vierpotige babysitter.

Met de rest van de huisdieren concurreert het ras niet om invloedssferen, vooral niet als diezelfde huisdieren qua grootte inferieur zijn aan honden.

Met een Presa Canario puppy is het niet nodig om honden en katten van andere rassen het huis uit te zetten. Als ze naast elkaar leven, botsen ze niet.

Een ander onderscheidend kenmerk van het ras is een lichte koppigheid die je gewoon moet accepteren.

Training van de Presa canario

De Presa canario is een hond waarbij vroege socialisatie belangrijk is.

Al het werk om de puppy te laten wennen aan de geluiden, geuren en verrassingen van de wereld komt op de schouders van de eigenaar terecht, net als de verantwoordelijkheid voor het gedrag van het dier. Wees dus bereid om flink wat werk te verzetten voordat je een welgemanierde, onverstoorbare puppy krijgt, en geen explosieve bullebak die problemen veroorzaakt met anderen.

Belangrijke tips:

• Vergeet niet dat de hond nooit voor de ogen van de persoon de flat in of uit mag gaan.
• Laat de puppy niet op het bed liggen en voorkom dat hij toegang heeft tot alle kamers in huis. Want als je dit gedrag toestaat, geef je het dier gelijke rechten, wat hem aanmoedigt tot verdere ongehoorzaamheid.
• Uitgebreide basiscommando's zoals "Zit!", "Ga wandelen!", "Positie!" kunnen zelfs een beginnende eigenaar aan, omdat het geheugen en de intelligentie van het ras uitstekend zijn.

Belangrijk Zoals bij de meeste grote rassen zijn de gewrichten van de Presa canario niet erg sterk, dus te vroeg trainen kan zijn gezondheid negatief beïnvloeden.

Onderhoud en verzorging

Omdat kanariehonden uit een tropisch klimaat komen, is het moeilijk voor ze om kou te verdragen. Verder zijn het veeleisende huisdieren die een apart bed, eet- en drinkbakjes en wat speelgoed nodig hebben.

Het enige voorbehoud: houd rekening met de grootte van het ras en kies groter speelgoed zodat het dier niet de kans krijgt om het in te slikken.

De Presa Canario heeft niet zo'n uitgesproken brachycefalie als bijvoorbeeld de Engelse Bulldog, wat niet verhindert dat hij last heeft van overmatige hitte. In de hitte van de zomer moet je minder wandelen met je huisdier en de wandeling verplaatsen naar de vroege ochtend en de late avond.

Hygiëne

Het is niet moeilijk om de korte vacht van de Presa Canario te verzorgen:

• Honden moeten elke 3-6 maanden baden ,
• Twee keer per week moet je de vacht borstelen of met een rubberen handschoen over de vacht wrijven om dode haren te verwijderen en de huid te masseren.

Het ras heeft geen ondervacht, maar in de praktijk is er meestal wel haar op de nek en dijen van de hond.

Het is de moeite waard om één keer per week de tijd te nemen om de oren van je hond te onderzoeken. Als er vuil zit, moet dit worden verwijderd met een schone vochtige doek.

De ogen moeten dagelijks worden onderzocht. Ook moeten de klauwen van de Presa Canario maandelijks worden ingekort, wat voor grote rassen handiger is om te doen met een klauwenschaar.

Tandenpoetsen is ook een van de verplichte procedures en moet minstens twee keer per week gebeuren.

Voedsel

Melk is niet toegestaan voor volwassen "Presa Canario" omdat het niet wordt opgenomen in het lichaam.

Om te bepalen welk droogvoer geschikt is voor de Presa Canario, moet de selectiemethode worden gebruikt; fouten zijn dus onvermijdelijk.

Gezondheid en ziekte van de Presa Canario

De meest voorkomende ziekte van de Presa Canario is dysplasie van de heup- en ellebooggewrichten. De ziekte wordt geërfd van de ouders, dus een vroege diagnose is een belangrijke nuance die niet vergeten mag worden.

Soms worden vertegenwoordigers van het ras gediagnosticeerd met epilepsie en multifocale retinopathie, maar dit gebeurt niet zo vaak als in het geval van dysplasie.

Een ander belangrijk kenmerk van de Presa Canario is zijn neiging tot maagdraaiing. Meestal is overvoeding hier de oorzaak van, evenals het niet volgen van het regime (wandelen en sporttraining onmiddellijk na het voeden).

Afgezien van deze punten zijn Presa kanaries vrij gezonde en sterke dieren, dus met zorg leven ze niet minder dan andere grote rassen, dat wil zeggen tot 10-12 jaar.