Κουτάβι Bernese: ένας μεγάλος σκύλος για ένα διαμέρισμα

Ο σκύλος της Βέρνης είναι ένας στοργικός και γοητευτικός γίγαντας με το πιο ευγενικό "χαμόγελο" στον κόσμο. Οι εκπρόσωποι αυτής της φυλής είναι ιδανικοί σύντροφοι με έμφυτη αίσθηση της αφής και εξαιρετικά ειρηνική φύση.

Οι σκύλοι βοοειδών της Βέρνης είναι καλοκάγαθοι σκύλοι και πιστοί βοηθοί. Τα πάνε πολύ καλά με κάθε μέλος της οικογένειας. Η υπομονή και η ισορροπία καθιστούν τον σκύλο της Βέρνης ιδανικό κατοικίδιο.

Μάθετε περισσότερα για αυτή τη φυλή!

Γρήγορα γεγονότα για το σκυλί της Βέρνης

• Όνομα φυλής : Bernese Mountain Dog
• Χώρα προέλευσης : Ελβετία
• Βάρος: άνδρες 39-50 κιλά, γυναίκες 36-48 κιλά
• Ύψος : άνδρες 64-70 cm, γυναίκες 58-66 cm
• Προσδόκιμο ζωής : 8 - 10 χρόνια

Περίεργα πράγματα

• Παρά το εντυπωσιακό του μέγεθος, ο σκύλος της Βέρνης ζει καλά σε διαμερίσματα.
• Τα σκυλιά αυτής της φυλής μεγαλώνουν για σχετικά μεγάλο χρονικό διάστημα και τελικά ωριμάζουν μόνο για 2 χρόνια.
• Τα καταφέρνουν χωρίς προβλήματα με άλλα κατοικίδια και με τις γάτες μπορούν να διατηρήσουν μια πραγματικά φιλική σχέση.
• Το κουτάβι της Βέρνης δέχεται ευγενικά την προσοχή του αφεντικού, αλλά το να ζητιανεύει για στοργή δεν είναι στους κανόνες του.
• Μαθαίνουν γρήγορα και πρόθυμα να συμμορφώνονται με τις εντολές, αν και είναι κάπως κατώτερα σε νοημοσύνη και πειθαρχία από τα άλλα ποιμενικά σκυλιά.
• Ορισμένα άτομα παρουσιάζουν ένα μικρό πείσμα, το οποίο μπορεί μερικές φορές να επιβραδύνει τη διαδικασία εκπαίδευσης.
• Τα κουτάβια της Βέρνης έχουν μακρύ, παχύ τρίχωμα και το χάνουν έντονα καθ' όλη τη διάρκεια του έτους.
• Χρειάζονται έναν καλό περίπατο και τακτική σωματική δραστηριότητα.

Ιστορία της ράτσας σκύλου της Βέρνης

Τα μολοσσιανά θεωρούνται μακρινοί πρόγονοι του σημερινού σκύλου της Βέρνης, ο οποίος εκτράφηκε από τους αρχαίους Ρωμαίους.

Οι εκπρόσωποι αυτής της φυλής θεωρούνταν ευπροσάρμοστοι σκύλοι, καθώς κάθε άτομο συνδύαζε τις ιδιότητες της μάχης, της εκτροφής και της φύλαξης.

Ο οινοποιός Burgdorf F. Schertenleib έπαιξε καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση της φυλής. Ο επιχειρηματίας ερωτεύτηκε τόσο πολύ τα αλπικά σκυλιά που ταξίδευε ακούραστα σε όλη την επαρχία Dyurbach αναζητώντας κατάλληλα "δείγματα" για το κυνοκομείο του.

Το όνομα "Bernese Mountain Dog" δόθηκε από τον καθηγητή του Πανεπιστημίου της Ζυρίχης Albert Heim, ο οποίος διατύπωσε και τα κύρια "χαρακτηριστικά αναγνώρισής" του.

Λοιπόν, το 1907, υιοθετήθηκε το πρώτο πρότυπο φυλής, το οποίο στην πραγματικότητα ήταν καθαρά τυπικό.

Προσωπικότητα του σκύλου της Βέρνης

Με την πρώτη ματιά, τα κουτάβια της Βερνέζης είναι εξαιρετικά ευγενικοί, υπάκουοι και πιστοί φίλοι που δεν ταλαιπωρούν τον ιδιοκτήτη τους με την απαίτηση για περισσότερη προσοχή και βίαιο ταμπεραμέντο.

Αυτά τα σκυλιά είναι ήρεμα και απείρως σοφά, αλλά ταυτόχρονα είναι απόλυτα ικανά να εκφράζουν συναισθήματα.

Οι εκπρόσωποι αυτής της φυλής είναι τυπικοί οικογενειακοί σκύλοι. Στην πραγματικότητα, αν και το κουτάβι της Βέρνης δεν θεωρείται ιδανικό babysitters, είναι αντιμετωπίζουν τα παιδιά με χορηγία με ένα αίσθημα ελαφριάς υπεροχής και χωρίς επιθετικότητα.

Κουτάβι της Βέρνης με ανθρώπους

Τα ενήλικα και έμπειρα σκυλιά είναι πιο ήρεμα και πιο φλεγματικά. Σε γενικές γραμμές, ο σκύλος της Βέρνης είναι υπομονετικός και στοργικός, σέβεται τους ανθρώπους. Μιλώντας για σεβασμό: Τα βοσκοτόπια της Βέρνης αντιμετωπίζουν τους ξένους με ηρεμία, χωρίς να δείχνουν επιθετικότητα, αλλά και χωρίς ιδιαίτερη συμπάθεια.

Συνήθως, μόνο ένα μέλος της οικογένειας γίνεται το πιο σεβαστό στα μάτια του ζώου. Αλλά αυτό, φυσικά, δεν σημαίνει ότι ο σκύλος δεν υπακούει σε άλλους ανθρώπους.

Απλώς το μικρό ζώο δεν θα εκτελέσει τόσο ενεργά τις εντολές των ιδιοκτητών του "δεύτερου επιπέδου". Παρά την ελαφρά τεμπελιά και τη γεύση για ύπνο, ο σκύλος της Βέρνης συμμετέχει με ευχαρίστηση σε παιχνίδια σε εξωτερικούς χώρους. Είναι αλήθεια ότι, λόγω της φύσης τους, δεν τους αρέσει να διασκεδάζουν για μεγάλο χρονικό διάστημα.

Εκπαίδευση και κατάρτιση

Το Bern Cattleman υπόκειται σε υποχρεωτική κοινωνικοποίηση και όσο πιο γρήγορα αρχίσετε να διδάσκετε στο κουτάβι τις εντολές, τόσο το καλύτερο και για τους δυο σας.

Ανεξάρτητα από την εμφάνισή τους, οι βοσκοί της Βέρνης είναι πολύ ευαίσθητα σκυλιά Δεν πρέπει να του φωνάζετε ή να του ασκείτε σωματική βία.

Σημαντικό: ο σκύλος της Βέρνης ωριμάζει αργότερα από άλλες φυλές Ως εκ τούτου, η σύνθετη εκπαίδευση θα πρέπει να ασκείται μόνο με άτομα που έχουν συμπληρώσει την ηλικία των δύο ετών.

Φροντίδα και συντήρηση του κουταβιού της Βέρνης

Κατ' αρχήν, το σπίτι ενός σκύλου βοοειδών της Βέρνης μπορεί να είναι ένα εξοχικό σπίτι ή ένα διαμέρισμα στην πόλη, οπότε αν το ζώο πρόκειται να ζήσει σε διαμέρισμα, είναι καλύτερο να του δώσετε μια θέση στο μπαλκόνι.

Αλλά το καλοκαίρι, είναι επίσης απαραίτητο να παρακολουθείτε τη θερμοκρασία στο μπαλκόνι: ο ήλιος θερμαίνει πολύ τους τοίχους του σπιτιού, γεγονός που δεν έχει τις καλύτερες επιπτώσεις στην υγεία του σκύλου.

Ο σκύλος της Βέρνης πρέπει να περπατάει δύο φορές την ημέρα, αν και είναι επιθυμητό να συνδυάζει το περπάτημα με ενεργή σωματική δραστηριότητα. Μπορείτε να βάζετε το σκύλο σας να τρέχει ή να συμμετέχει σε κάποιο απλό παιχνίδι για να κάψετε επιπλέον θερμίδες και να αυξήσετε τον μυϊκό τόνο.

Υγιεινή

Δεδομένου ότι το κουτάβι της Βέρνης χάνει έντονα τρίχες, είναι απαραίτητο να βουρτσίζετε τις τρίχες κάθε μέρα. Αλλά το να κάνετε μπάνιο το κουτάβι πολύ συχνά δεν αξίζει τον κόπο.

Κατ' αρχήν, τα μπάνια για αυτή τη φυλή θα πρέπει να γίνονται το πολύ μία φορά το μήνα, εκτός από τις περιπτώσεις όπου το κατοικίδιό σας μπορεί να λερωθεί εντελώς κατά τη διάρκεια μιας βόλτας.

Τα αυτιά του κουταβιού της Βερνέζης θα πρέπει να ελέγχονται μία φορά την εβδομάδα και τα νύχια του θα πρέπει να κόβονται μία φορά κάθε δεκαπενθήμερο.

Τρόφιμα

Κατ' αρχήν, τα κουτάβια ηλικίας δύο μηνών πρέπει να τρέφονται έως ότου 5 φορές την ημέρα Τα παιδιά τριών μηνών σιτίζονται τέσσερις φορές, τα παιδιά επτά μηνών σιτίζονται τρία γεύματα την ημέρα και ο ενήλικος σκύλος πρέπει να τρώει δύο φορές την ημέρα .

Υγεία και ασθένεια του ταυρομάχου της Βέρνης

Το μέσο προσδόκιμο ζωής του ποιμενικού σκύλου της Βέρνης είναι 8 έως 10 έτη. Έτσι, ελλείψει σοβαρών ασθενειών και ποιοτικής φροντίδας, ορισμένοι εκπρόσωποι αυτής της φυλής "αντιστέκονται" στα 13 έτη, γεγονός που θεωρείται ένα είδος ρεκόρ.

Τυπικές ασθένειες του κουταβιού της Βέρνης:

• Δυσπλασία των αρθρώσεων του αγκώνα και του ισχίου,
• Προβλήματα με την όραση (καταρράκτης, εντρόπιο, ατροφία αμφιβληστροειδούς),
• Αλωπεκία (τριχόπτωση),
• Ομφαλοκήλη,
• Υπερθέρμανση (ηλίαση).

Όπως και πολλές άλλες φυλές, ο σκύλος της Βέρνης είναι επιρρεπής στον καρκίνο. Επιπλέον, σε ορισμένα άτομα μπορεί να εμφανιστούν κληρονομικές νεφρικές παθήσεις.

Χαρακτηριστικά της φυλής

Τα κουτάβια Bernese είναι αρκετά μεγάλα σκυλιά με μακρύ μαύρο και καφέ τρίχωμα και λευκά μπαλώματα γύρω από τη μύτη, το λαιμό και τα πόδια.

Η κλήση Το "χαμόγελο" του κουταβιού της Βέρνης θεωρείται το σήμα κατατεθέν της φυλής. Υπό αυτή την έννοια, σε κατάσταση ηρεμίας, οι μύες του ρύγχους και του κεφαλιού του σκύλου χαλαρώνουν, ανοίγοντας το στόμα του και δημιουργώντας την ψευδαίσθηση των ανθρώπινων εκφράσεων του προσώπου.

Το ύψος αναφοράς για τα αρσενικά είναι 64 έως 70 cm, για τις σκύλες 58 έως 67 cm. Το μέσο βάρος του κουταβιού της Βέρνης κυμαίνεται από 39-50 kg για τα αρσενικά, 38-48 kg για τα θηλυκά.

Άλλα χαρακτηριστικά

• Κεφάλι : Αναλογικά μεγάλο. Το κρανίο είναι ογκώδες, στρογγυλεμένο, κάτι που γίνεται ιδιαίτερα αισθητό όταν κοιτάζετε το ζώο σε προφίλ. Η μύτη είναι μεγάλη, μαύρη, με μεγάλα ρουθούνια.
• Σαγόνια και δόντια: Το δάγκωμα αναφοράς είναι το δάγκωμα με ψαλίδι, αλλά σε ορισμένες περιπτώσεις είναι αποδεκτή και η επιλογή της τσιμπίδας (ευθεία). Τα δόντια του σκύλου της Βέρνης είναι μεγάλα, ισχυρά και βρίσκονται σε μία γραμμή.
• Μάτια : Τα μάτια είναι μεσαίου μεγέθους, αμυγδαλωτά, ευθυτενή, η ίριδα είναι σκούρα καστανή, το λευκό των ματιών δεν είναι εμφανές. Τα βλέφαρα είναι στεγνά, μαύρου χρώματος ("υγρά" βλέφαρα θεωρούνται ελαττώματα).
• Αυτιά: Μεσαίου μεγέθους, κανονικού τριγωνικού σχήματος, ψηλά τοποθετημένα. Η άκρη του αυτιού είναι ελαφρώς στρογγυλεμένη. Όταν το κουτάβι της Βέρνης είναι σε εγρήγορση, το πρόσθιο τμήμα του αυτιού παραμένει δίπλα στο κρανίο, ενώ το οπίσθιο τμήμα είναι ελαφρώς υπερυψωμένο.
• Σώμα : Το σώμα είναι συμπαγές, ισχυρό, με πλατιά, ευθεία ράχη και μακρύ, βαθύ θώρακα. Τα πλευρά είναι κυρτά. Η σπονδυλική στήλη είναι κοντή, ελαφρώς στενότερη από το στήθος.
• Ουρά: Η ουρά του σκύλου της Βέρνης είναι τεράστια, σε σχήμα σπάθης, που στενεύει από τη βάση προς το τέλος. Ωστόσο, σε ένα ήρεμο ζώο, είναι χαμηλωμένη- σε ένα διεγερμένο ζώο, ανεβαίνει στο επίπεδο της πλάτης και πάνω.
• Χρώμα: Το επικρατέστερο χρώμα του σώματος του Bern Sheepdog είναι το μαύρο. Ωστόσο, περιοχές με πλούσιο καστανόχρωμο τρίχωμα βρίσκονται στο στήθος, στα τέσσερα πόδια και πάνω από τα μάτια. Επιπλέον, λευκά σημάδια στα Bern Sheepdogs μπορεί να υπάρχουν στο κεφάλι σε σχήμα φλόγας, στο ρύγχος σε σχήμα μπαλώματος (δεν πρέπει να ξεπερνά τις γωνίες του στόματος) και στο στήθος.