Berner puppy: een grote hond voor een flat

De Berner Sennenhond is een aanhankelijke en charmante reus met 's werelds meest zachte "glimlach". Vertegenwoordigers van dit ras zijn ideale metgezellen met een aangeboren gevoel voor aanraking en een uitzonderlijk vredelievend karakter.

Berner Sennenhonden zijn goedaardige honden en trouwe helpers. Ze schieten goed op met elk gezinslid. Geduld en evenwicht maken van de Berner een ideaal huisdier.

Leer meer over dit ras!

Snelle feiten over de Berner Sennenhond

• Naam van het ras Berner Sennenhond
• Land van herkomst Zwitserland
• Gewicht: mannen 39-50 kg, vrouwen 36-48 kg
• Hoogte mannen 64-70 cm, vrouwen 58-66 cm
• Levensverwachting 8 - 10 jaar

Curiosa

• Ondanks zijn indrukwekkende grootte leeft de Berner Sennenhond goed in flats.
• Honden van dit ras groeien relatief lang en worden uiteindelijk maar 2 jaar volwassen.
• Ze gaan zonder problemen om met andere huisdieren en met katten kunnen ze een echt vriendschappelijke relatie onderhouden.
• De Berner puppy accepteert de aandacht van het baasje gracieus, maar bedelen om genegenheid staat niet in zijn regels.
• Ze leren snel en gehoorzamen graag aan commando's, hoewel ze qua intelligentie en discipline iets onderdoen voor andere herdershonden.
• Sommige individuen vertonen een lichte koppigheid, wat het trainingsproces soms kan vertragen.
• Berner puppy's hebben een lange, dikke vacht en verliezen deze intensief gedurende het jaar.
• Ze hebben een goede wandeling en regelmatige lichaamsbeweging nodig.

Geschiedenis van het Berner Sennenhondenras

Molossians worden beschouwd als verre voorouders van de huidige Berner Sennenhond, die werd gefokt door de oude Romeinen.

Vertegenwoordigers van dit ras werden beschouwd als veelzijdige honden, omdat elk individu vecht-, hoed- en bewakingskwaliteiten combineerde.

Wijnmaker Burgdorf F. Schertenleib speelde een sleutelrol in de vorming van het ras. De ondernemer werd zo verliefd op alpenhonden dat hij onvermoeibaar door de provincie Dyurbach reisde op zoek naar geschikte "exemplaren" voor zijn kennel.

De naam "Berner Sennenhond" werd gegeven door Professor Albert Heim van de Universiteit van Zürich, hij formuleerde ook de belangrijkste "identificerende kenmerken".

Welnu, in 1907 werd de eerste rasstandaard aangenomen, die in feite pure formaliteit was.

Persoonlijkheid van de Berner Sennenhond

Op het eerste gezicht zijn Berner puppy's uiterst zachtaardige, gehoorzame en trouwe vrienden die hun baasje niet lastigvallen met het vragen om meer aandacht en een gewelddadig temperament.

Deze honden zijn kalm en oneindig wijs, maar tegelijkertijd zijn ze perfect in staat om gevoelens te uiten.

Vertegenwoordigers van dit ras zijn typische gezinshonden. Hoewel de Berner puppy niet als ideale babysitters worden beschouwd, zijn ze wel een echte familiehond. kinderen behandelen met sponsoring met een gevoel van lichte superioriteit en zonder agressiviteit.

Berner puppy met mensen

Volwassen en ervaren honden zijn rustiger en meer flegmatiek. Over het algemeen is de Berner dog geduldig en aanhankelijk, met respect voor mensen. Over respect gesproken: Berner Sennenhonden behandelen vreemden rustig, zonder agressiviteit te tonen, maar ook zonder veel sympathie.

Meestal wordt slechts één lid van het gezin het meest gerespecteerd in de ogen van het dier. Maar dit betekent natuurlijk niet dat de hond andere mensen niet gehoorzaamt.

Het is alleen zo dat het diertje de commando's van de baasjes van het "tweede vliegtuig" niet zo actief uitvoert. Ondanks de lichte luiheid en de voorliefde voor slaap, neemt de Berner Sennenhond met plezier deel aan buitenspelletjes. Het is waar dat ze er van nature niet van houden om lang plezier te hebben.

Onderwijs en opleiding

De Bern Cattleman is onderhevig aan verplichte socialisatie en hoe eerder je begint met het aanleren van commando's aan de puppy, hoe beter het is voor jullie allebei.

Ongeacht hun uiterlijk zijn Berner herders zeer gevoelige honden Je mag niet tegen hem schreeuwen of fysiek geweld gebruiken.

Belangrijk: de Berner Sennenhond rijpt later dan andere rassen Daarom mag complexe training alleen worden uitgevoerd met personen die twee jaar oud zijn.

Verzorging en onderhoud van de Berner puppy

In principe kan een thuis voor een Bernse Veedrijvershond een landhuis of een flat in de stad zijn, dus als het dier in een flat gaat wonen, is het het beste om hem een plek op het balkon te geven.

Maar in de zomer is het ook nodig om de temperatuur op het balkon in de gaten te houden: de zon verwarmt de muren van het huis te veel, wat niet het beste effect heeft op de gezondheid van de hond.

De Berner Sennenhond moet twee keer per dag wandelen, hoewel het wenselijk is om wandelen te combineren met actieve lichaamsbeweging. U kunt uw hond laten rennen of deelnemen aan een eenvoudig spel om extra calorieën te verbranden en de spierspanning te verhogen.

Hygiëne

Omdat de Berner puppy intensief haar verliest, is het noodzakelijk om het haar elke dag te borstelen. Maar de puppy te vaak in bad doen is niet de moeite waard.

In principe mag dit ras maximaal één keer per maand in bad, behalve als je huisdier helemaal vies kan worden tijdens een wandeling.

De oren van de Berner puppy moeten één keer per week worden nagekeken en de nagels moeten om de twee weken worden geknipt.

Voedsel

In principe moeten puppy's van twee maanden oud worden gevoed tot 5 keer per dag Drie maanden oude kinderen krijgen vier keer per dag te eten, kinderen van zeven maanden drie keer per dag en kinderen van drie maanden drie keer per dag. volwassen hond moet twee keer per dag eten .

Gezondheid en ziekte van de Bernse stierenvechter

De gemiddelde levensverwachting van de Bernse Herdershond is 8 tot 10 jaar. Dus, in de afwezigheid van ernstige ziekten en een goede verzorging, "weerstaan" sommige vertegenwoordigers van dit ras tot 13 jaar, wat wordt beschouwd als een soort record.

Typische ziekten van de Berner puppy:

• Dysplasie van de elleboog- en heupgewrichten;
• Problemen met het gezichtsvermogen (staar, entropion, netvliesatrofie);
• Alopecia (haaruitval);
• Navelbreuk;
• Oververhitting (zonnesteek).

Net als veel andere rassen is de Berner dog gevoelig voor kanker. Bovendien kunnen bij sommige individuen erfelijke nieraandoeningen voorkomen.

Kenmerken van het ras

Berner puppy's zijn vrij grote honden met een lange zwartbruine vacht en witte vlekken rond de neus, nek en poten.

De oproep De "glimlach" van de Berner puppy wordt beschouwd als het handelsmerk van het ras. In die zin ontspannen de spieren van de snuit en het hoofd van de hond in een kalme toestand, waardoor zijn bek opengaat en de illusie van menselijke gezichtsuitdrukkingen ontstaat.

De referentiehoogte voor reuen is 64 tot 70 cm, voor teven 58 tot 67 cm. Het gemiddelde gewicht van de Berner puppy varieert van 39-50 kg voor reuen, 38-48 kg voor teven.

Andere functies

• Hoofd : geproportioneerd, groot. De schedel is massief, afgerond, wat vooral opvalt als je het dier in profiel bekijkt. De neus is groot, zwart, met grote neusgaten.
• Kaken en tanden: Het referentiegebit is een schaargebit, maar in sommige gevallen is een tanggebit (recht gebit) ook aanvaardbaar. De tanden van de Berner Sennenhond zijn groot, sterk en in één lijn geplaatst.
• Ogen : De ogen zijn middelgroot, amandelvormig, recht aangezet, de iris is donkerbruin, het oogwit valt niet op. De oogleden zijn droog, zwart van kleur ("natte" oogleden worden als gebrek beschouwd).
• Oren: middelgroot, regelmatige driehoekige vorm, hoog aangezet. De punt van het oor is licht afgerond. Als de Berner puppy alert is, blijft het voorste deel van het oor tegen de schedel aanliggen, terwijl het achterste deel iets omhoog ligt.
• Lichaam : Het lichaam is compact, sterk, met een brede, rechte rug en een lange, diepe borstkas. De ribben zijn bol. De lendenen zijn kort, iets smaller dan de borstkas.
• Staart: De staart van de Berner Sennenhond is enorm, sabelvormig, taps toelopend van de basis naar het uiteinde. Bij een rustig dier is hij echter naar beneden gericht; bij een opgewonden dier stijgt hij naar het niveau van de rug en daarboven.
• Kleur: de overheersende kleur van het lichaam van de Berner Herdershond is zwart. Maar gebieden van rijke vacht zijn te vinden op de borst, op alle vier de benen en boven de ogen. Daarnaast kunnen witte aftekeningen op Berner Herdershonden voorkomen op het hoofd in de vorm van een vlam, op de snuit in de vorm van een vlek (het mag niet verder gaan dan de mondhoeken) en op de borst.