Rode vos: de interessantste feiten

De rode vos is een zoogdier dat behoort tot de familie van de hondachtigen. Het is een rustig en zeer voorzichtig dier dat voornamelijk 's nachts jaagt.

Overdag houdt hij zich schuil in de struiken of in holen die gegraven zijn op droge, verborgen plekken, vaak tussen de rotsen.

De rode vos is verreweg de meest voorkomende vossensoort en komt voor in bijna elke habitat op het noordelijk halfrond. In de volgende stappen zullen we iets meer te weten komen over dit verbazingwekkende dier.

Interessante feiten over de rode vos

• Naast de rode vos zijn er ook exemplaren met een andere kleur vacht, bijvoorbeeld met een donkere borst, buik en nek.
• De vossenstaart ziet er in elk seizoen anders uit, maar hij is vooral mooi in de winter.
• Vossenwelpen hebben een korte snuit en zijn net puppies.

• De rode vos kauwt niet op zijn voedsel, hij scheurt het vlees gewoon in kleine stukjes en slikt ze door.

Beschrijving van de rode vos

De kleur en lichaamsgrootte van de vos zijn zeer divers en hangen af van de habitat. Er zijn 40-50 ondersoorten van dit dier. Over het algemeen zijn vossen in het noorden van het verspreidingsgebied lichter en groter, en in het zuiden zijn ze klein en ondoorzichtig van kleur.

In de noordelijke bergen vind je ook bruinzwarte en andere donkere vossen. De bekendste en meest voorkomende kleur van dit dier: helderrood, witte buik, donkere poten. In het gebied van de rug en schouderbladen zijn vaak bruine kruisachtige strepen aanwezig.

Donkere oren en witte staartpunten zijn ook veel voorkomende kenmerken. Uiterlijk is de vos een middelgroot dier met een sierlijk lichaam op slanke poten, een verlengde snuit, spitse oren en een lange, pluizige staart.

Een karakteristiek kenmerk van de vos zijn de grote oren, waarmee hij geluidstrillingen opvangt tijdens het jagen.

Voedingskenmerken van de rode vos

Vossen zijn typische roofdieren, maar hun dieet is zeer divers en omvat meer dan 400 soorten dieren en tientallen planten.

Vossen voeden zich voornamelijk met kleine knaagdieren, voornamelijk ratten.

In tijden van honger kunnen ze aas eten. Plantaardig voedsel (fruit, bessen) maakt ook deel uit van het dieet van de vos, vooral bij de zuidelijke ondersoorten.

Gedrag van de rode vos

Over hun hele verspreidingsgebied geven vossen de voorkeur aan open terrein, maar ook aan gebieden met afzonderlijke bossen, struikgewas, heuvels en ravijnen.

Vossen zijn over het algemeen zittend en trekken niet rond. Vossen jagen de hele dag door, maar de voorkeur gaat uit naar de vroege ochtend en avond. Maar over het algemeen zijn ze uiterst voorzichtig, weten ze zich goed te verstoppen en achtervolgingen te ontwijken, daarom staat dit dier voor veel mensen symbool voor sluwheid en behendigheid.

De vos is een heel voorzichtig en vredelievend dier. Hij vecht niet onnodig. Gevechten tussen dieren komen alleen voor tijdens de paartijd.

Fokken van vossen

De vos is een monogaam dier. Het voortplantingsseizoen van vossen vindt één keer per jaar plaats en is direct gerelateerd aan de klimatologische omstandigheden en aan de vetheid van de dieren.

In bijzonder koude jaren en bij gebrek aan voedsel broedt meer dan 50% van de vrouwtjes niet. Het vermogen om te broeden ontstaat bij de rode vos op de leeftijd van 2 jaar.

Tijdens het broedseizoen gedragen vossen zich erg luidruchtig, blaffen, huilen en schreeuwen. Gevechten om het vrouwtje zijn bijzonder luidruchtig en spectaculair, omdat meestal 2-3 mannetjes voor haar zorgen.

Vossen zijn geweldige ouders. De mannetjes zorgen al voor de vrouwtjes voordat de jongen verschijnen en zijn actief betrokken bij de opvoeding van de jongen.

De plaats waar de kuikens zullen verblijven wordt op voorhand gekozen, zorgvuldig bewaakt door de toekomstige ouders, en het mannetje hervormt het hol. Als het vrouwtje sterft, zal een ander het hol bezetten, en als het mannetje sterft, zal er zeker een vrije kandidaat in zijn plaats zijn, en dit gebeurt wanneer ze zelfs vechten voor het recht om een adoptieouder te zijn.

Puppies van de vos

De vos heeft gemiddeld 4 tot 6 welpen. Vossenwelpen worden geboren met een donkerbruine vacht en lijken erg op wolvenwelpen, maar de aanwezigheid van een witte punt op de staart is het belangrijkste kenmerk dat hen onderscheidt van wolvenwelpen.

Vossenwelpen zijn volledig afhankelijk van hun ouders. Een paar weken na de geboorte beginnen de welpen te zien en te horen en verschijnen hun eerste tandjes.

Vossenwelpen worden opgevoed door beide ouders. Ze houden de veiligheid van hun kroost nauwlettend in de gaten en zijn extreem voorzichtig, dus bij het minste of geringste gevaar zullen ze hun welpen onmiddellijk naar een nieuwe locatie brengen.

Om hun jongen te voeden, jagen vossen voortdurend. De moeder voedt haar jongen met melk gedurende 1,5 maand en laat ze geleidelijk wennen aan normaal voedsel. Jonge vossen leren de basisprincipes van het jagen vanaf de kleutertijd. Volwassen vossen jagen samen met hun ouders.

De jongen brengen ongeveer zes maanden door in het nest, waarna ze zelfstandig gaan leven en hun ouders verlaten. De jonge dieren vestigen zich op een afstand van 10-30 km van het ouderlijke hol op zoek naar een paartje en een eigen nest.

Natuurlijke vijanden van vossen

Vossen zijn voorzichtige en voorzichtige dieren, omdat ze hun territorium moeten delen met grote en geduchte roofdieren. Ze hebben genoeg vijanden in de jungle, maar dankzij hun sluwheid en vindingrijkheid slagen de roodharige wezens er vaak in om onder de neus van hun achtervolgers te ontsnappen.

Geen van de dieren jaagt opzettelijk op vossen, maar wolven en beren laten de kans niet voorbijgaan om een vos op te eten, natuurlijk, als ze hem kunnen vangen.

Er is echter geen gevaarlijkere en wredere vijand voor de vos dan de mens. Eeuwenlang hebben mensen op deze dieren gejaagd voor hun prachtige en waardevolle vacht. Veel jachthondenrassen werden speciaal gefokt om op vossen te jagen en ze dreven de vossen niet alleen onder het geweer van de jager, maar verdreven de dieren ook uit hun holen.