Mijn puppy is overleden, wat nu? Hoe om te gaan met het verlies?

Mijn hond is overleden, wat nu? Als je deze tegenslag moet doorstaan, stel je jezelf zeker deze vraag en wij van hondenportaal weten heel goed wat je doormaakt.

De tijd dat huisdieren alleen maar werden gezien als "iets extra's" in een huishouden ligt immers al lang achter ons, want door de jaren heen hebben we ons gerealiseerd hoe lief, gezellig en dichtbij ze kunnen zijn.

En zo is wat eerst verwaarloosd werd, een deel van ons gezin geworden. En toch: we zullen bijna niemand vinden die thuis geen huisdier heeft en er niet helemaal verliefd op is.

Maar de dood is onvermijdelijk, en dat weten wij ook. Maar we zijn nog niet klaar om afscheid te nemen, en vandaag zijn we hier om je door dit pijnlijke proces heen te helpen.

Mijn hond is overleden, wat nu?

Voordat je iets anders doet, moet je weten dat je al een heel belangrijke stap hebt gezet in het genezingsproces van deze wond: kwam op zoek naar alternatieven Dit laat alleen maar zien dat je verdriet gezond is en dat je, beetje bij beetje, op weg bent naar de verwerking van dit verlies.

Maar we kunnen je toch helpen met enkele zeer belangrijke overwegingen over dit pijnlijke proces. Volg hieronder alle informatie en leer hoe je jezelf kunt helpen op dit moeilijke pad.

1- Probeer je verlies niet te "vervangen

Allereerst is dit de cruciale tip die we geven aan iedereen die iemand verliest van wie ze houden. Ongeacht of je het over mensen of huisdieren hebt.

Het is heel belangrijk dat je begrijpt dat de vriend die je hebt verloren nooit zal kunnen worden vervangen, want veel mensen proberen dit verlies te vervangen en belanden in een nog grotere leegte, omdat het nieuwe huisdier nooit zal lijken op degene die is vertrokken.

Je moet proberen te begrijpen dat je kleine vriend uniek was en dat hij deel uitmaakte van jouw verhaal toen hij leefde. Het is onmogelijk om hetzelfde verhaal te creëren met een wezen dat een ander levenstraject bevat.

Toch weten we dat je misschien denkt "maar ik heb niet eens gezegd dat ik hem zou vervangen!", en vaak is de persoon zich niet eens bewust van deze poging tot vervanging, omdat het subtiel en onbewust kan gebeuren.

Substitutie kan in verschillende vormen voorkomen

Een ander ding om in gedachten te houden is dat deze verdediging van het proberen te vervangen van degene die we verloren hebben op verschillende manieren kan gebeuren, zoals overmatig werken of studeren, producten op een verbijsterde manier consumeren, meer eten dan we zouden moeten, naast andere mogelijkheden.

We weten dat verdriet er vaak voor zorgt dat je het gat dat in je is ontstaan probeert te "dichten". Maar dit is niet de beste manier om je verdriet te verwerken. Je moet het beleven om er mooie herinneringen aan over te houden.

2- Breng de pijn door met tranen en woorden

Dit is de tweede belangrijke tip die we je kunnen geven: breng je pijn door met tranen en woorden. Maar wat betekent dit? Het betekent dat je moet huilen, als je zin hebt om te huilen. En bovenal moet je erover praten.

De theorie van "de pijn doorbrengen met tranen en woorden" werd bedacht door Juan David Nasio, een psychoanalyticus die beschreef hoe spraak en tranen zijn patiënten in staat stelden om hun rouw op een interessante manier uit te werken.

En over het algemeen zien we dat mensen hun gevoelens proberen te verbergen of dat collega's zeggen "je geliefde zou het niet leuk vinden om je zo te zien", wat nergens op slaat.

Het is nodig om te huilen als je daar zin in hebt. Het is nodig om te praten, zodat we de pijn die we voelen kunnen uitwerken.

Maar mijn hond is overleden, wat nu? Hoe moet ik benoemen wat ik voel?

Het is moeilijk om de pijn die we in ons hart voelen onder woorden te brengen. Dit proces kan weken en soms maanden duren. Maar het gebeurt. En terwijl we erin slagen om onze pijn onder woorden te brengen, geven we het uit. Net als met tranen.

En beetje bij beetje bevrijden we onszelf uit dat "donkere gat" waarin we gevangen zitten, op weg naar het licht, waar alleen nostalgie en de herinneringen aan degene die is heengegaan nog over zijn.

3- Het belangrijkste is om je verdriet te leven

Als iemand vraagt: mijn hond is overleden, wat nu? zullen anderen automatisch zeggen "ga je gang", of "je komt er wel overheen". Niet dat deze uitspraken verkeerd zijn, maar niet altijd wil de persoon die zijn beste vriend heeft verloren dit soort bevestiging horen.

Het is noodzakelijk om te weten hoe je de rouwtijd kunt respecteren. En ook: het is essentieel om te weten dat iedereen zijn eigen schema heeft.

Dat wil zeggen, vergelijk jezelf niet met iemand anders in de familie die - blijkbaar - al "over" het verlies van de hond heen is. Maar laat liever je verdriet spreken, laat het eruit komen, laat het eruit stromen. En laat het allemaal gebeuren binnen jouw eigen tijd. En niet die van de ander.

De wond van de ander is immers niet even groot als die van jou. Er is geen manier om de tijd van een rouwproces te meten, noch welke wond meer aandacht verdient of niet.

4- Wees niet bang voor pijn

Een ander ding waar je aan moet denken is de pijn. Ja, het zal pijn doen en het heeft geen zin om erover te liegen, want je puppy verliezen kan heel verwoestend zijn en je doen twijfelen aan een heleboel dingen in je leven.

En - alles - goed - levend - dat alles.

Pijn is slecht. Het doet pijn, het maakt ons aan het huilen. Maar dat betekent niet dat er niet mee geleefd moet worden, want alleen pijn kan helen wat er in je zit, waardoor het mogelijk wordt om nieuwe mogelijkheden voor je leven te vinden.

Iedereen voelt pijn. En we hoeven niet te verbergen wat we voelen, uit angst om het te laten zien of uit angst voor de intensiteit van deze pijn. Hoe sneller je het leeft, hoe sneller het zal verdwijnen.

Stop en denk na: verdriet is gewoon nog een bewijs van liefde, een laatste eerbetoon, voor je overleden puppy... Dat bewijst hoe belangrijk hij voor je was.

5- Geef na de rouw niet op om nog een hond te adopteren

Veel mensen zijn, nadat ze het rouwproces hebben meegemaakt, bang om nog een huisdier te adopteren uit angst om dezelfde pijn opnieuw te moeten doormaken.

Maar wij vinden dit niet eerlijk, niet tegenover jou en niet tegenover alle andere huisdieren die wachten op een adoptie.

Welnu, sta er eens bij stil: als een dierbare menselijke geliefde sterft, stop je dan met van andere mensen te houden om niet "het risico te lopen weer te lijden"? Of ga je door met je leven, omringd door vrienden en familie? Met het uitstralen van je liefde en al het goede in jezelf? Dat klopt!

In het geval van adoptie is het niet veel anders. Bedenk eens hoeveel puppy's er wachten op een liefdevol en zorgzaam baasje zoals jij. Bedenk hoeveel mensen van deze mogelijkheid dromen.

We weten zeker dat je huisdier een gelukkig leven aan je zijde heeft gehad, en dat anderen dat ook graag zouden hebben.

Wat dacht je ervan om deze kans aan een andere verlaten puppy te geven?

Maar mijn hond is overleden, hoe kan ik met dezelfde intensiteit voor een ander dier zorgen? Ons antwoord: Je zult weten wanneer de tijd rijp is.

Verder gaan is moeilijk, maar je kunt het!

Mijn hond is gestorven, wat nu? Nu probeer je je rouw te leven zonder jezelf aan te klagen. Je probeert je pijn te verdrijven met tranen en woorden die de echo die in je zit verdrijven. Je vindt nieuwe manieren om te benoemen wat je voelt... En zo maak je eeuwig een liefde vol genegenheid en verlangen.

Je hondenvriend zal zeker heel trots op je zijn, waar hij ook is!